Moslims en grafrust

COLUMN - De laatste tijd is er hier en daar een beetje ophef over de grafrust voor moslims. Hun godsdienst verbiedt het ruimen van graven zoals dat in Nederland al sinds jaar en dag gebruikelijk is. Vooral daarom kiezen veel islamitische Schiedammers er voor om hun doden in het land van oorsprong te begraven. In de meeste gevallen Marokko en Turkije. Daar is eeuwige grafrust de norm en niet de uitzondering.

Dat kan niet meer omdat door de Coronacrisis zoveel internationale verbindingen in het ongerede zijn geraakt. Noodgedwongen kiezen moslims nu voor een rustplaats in Nederland. De begrafeniskolos Yarden biedt nu de mogelijkheid tot eeuwige grafrust. Het laat de grafrechten afkopen voor een bedrag dat de achtduizend euro ruim overstijgt. Dat is niet mals.

Moslims zijn niet de enigen in Nederland die op eeuwige grafrust staan. De joden doen dat ook en zij weten zeker te stellen dat hun overledenen tot de jongste dag in de aarde blijven rusten door middel van eigen begraafplaatsen. Kan zo’n rustplaats niet gehandhaafd worden, dan dienen de stoffelijke resten met inachtneming van bijzondere rituelen naar een andere rustplaats te worden overgebracht. Schiedam had tot in de jaren zestig een klein joods kerkhofje op de plek van het huidige Stadserf. Toen dat letterlijk het veld moest ruimen vanwege Schiedamse nieuwbouwplannen, zijn de zerken en de stoffelijke overschotten verhuisd naar de joodse begraafplaats in Rotterdam, waar zij nog steeds te vinden zijn.

Wat betekent dit voor de Schiedamse moslims? Ze zouden met elkaar een stuk land kunnen kopen om daar hun doden voor eeuwig te begraven. Dat wordt een begrotelijke zaak, want grond is duur in Nederland. En vaak ook nog moeilijk te vinden want het moet allemaal natuurlijk wel passen in bestemmingsplannen en zo. Ons land en onze gemeentebesturen zijn op dat punt behoorlijk lastig. Het is daarom heel voorstelbaar dat moslims toch kiezen voor de deal die Yarden voorstelt. Negenduizend euro is een fors bedrag, maar dan heb je ook wat. Op een mensenleven is het trouwens niet eens zoveel. Je moet daarbij natuurlijk wel een sleutel hebben om de gevolgen van geldontwaarding op te vangen.

Je kunt er van uitgaan dat elke pasgeborene een levensverwachting heeft van tachtig jaar. Met 120 euro per jaar kom je daar ruimschoots overheen. Dat is een tientje per maand voor je geloof. Nu wil het noodlot dat velen de tachtig niet halen terwijl anderen juist weer ouder worden. Ook zijn er verschillen tussen arm en rijk. Het eerlijkst is dan een begrafenisfonds waaraan alle moslims maandelijks naar draagkracht een bijdrage leveren. Als een van hen overlijdt, betaalt dat fonds het graf. Zo blijven de kosten binnen de perken.

Niks aan de hand op deze manier. Niemand hoeft zich dan bekocht te voelen.