Antoon Groenendaal kwam op voor de huurders in Groenoord

SCHIEDAM – Zeer lang is hij voorzitter geweest van de Huurdersbelangenvereniging Groenoord. Hij was punctueel, verdiepte zich grondig in de materie, beter dan andere belangenbehartigers van de huurders in Schiedam – en daarom kon hij nogal eens ‘zeurderig’ overkomen. Dan leek Antoon Groenendaal door te drammen.  

“Maar dat was niet zo”, zegt Albert Bons, “want Antoon kende zijn zaakjes en hij zag precies waar het bijvoorbeeld met de jaarlijkse huurverhogingen mis kon gaan. Dan zat hij erbovenop. Hij was een goed mens, zeer oprecht en bevlogen, al bleef hij in zijn presentatie altijd correct en ingetogen. Bij mij dwong hij groot respect af.” 
Albert Bons, voorzitter van bewonersvereniging Schiedam-Zuid, maakte zijn collega-voorzitter in Groenoord de volle periode van diens actieve inzet voor Groenoord mee. “Antoon was een van de oprichters en trekkers van het Schiedams Overleg BewonersOrganisaties, het SOBO”, zegt Albert Bons. “Daarmee was Antoon een van de eerste mensen in Schiedam, die het belang zag van krachtenbundeling van bewoners- en huurdersverenigingen.”  

Vrijdag kwam Antoon Groenendaal op 87-jarige leeftijd te overlijden. Een rustige strateeg, een sympathiek strijder voor de belangen van de huurders van Woonplus in Groenoord. Vaak zag hij beter het belang van de huurders dan zijn eigen achterban. Wie naar hem luisterde, begreep zijn strategie. Maar veel mensen hebben het geduld niet om iets te willen begrijpen, en dan ging Antoon Groenendaal tot het uiterste, want hij wilde per se het mandaat van de leden van de HBV Groenoord in onderhandelingen met Woonplus. 
De bewoners van Groenoord hadden en hebben ook te maken met andere problemen dan huurzaken. Er waren in de HBV discussies of de club zich moest omvormen tot een breder opererende bewonersvereniging. Daar kwam het niet van, maar Antoon zette zich wel in voor verkeersveiligheid, bijvoorbeeld op de kruisingen van de Zwaluwlaan en de Churchillweg, de Laan van Bol’es en de Churchillweg en de Hargalaan en de Nieuwe Damlaan.  

Zijn vrijetijd bracht hij graag door bij Excelsior ’20. Zijn broer Thomas voetbalde er, maar Antoon speelde geen wedstrijden. Hij was een genieter van de sport, hij keek als toeschouwer naar honderden toernooien, niet alleen op voetbalgebied, maar gaandeweg steeds meer cricket. Dan zat hij op zijn stoeltje en met een koelbox naast em uren te genieten. Zijn dochters Lidi en Miriam hebben die liefde voor de club en het cricket meegekregen, want, zoals Excelsior ’20 op de website memoreert, ze speelden jaren in het damescricketelftal. Antoon genoot van de prestaties van zijn kleinzonen Jasper en Koen.