Bij het heengaan van Jo Ouwens-Muller (92)

SCHIEDAM – Het in Schiedam zeer bekende oud-gemeenteraadslid Jo Ouwens-Muller is zondag 30 augustus op 92-jarige leeftijd in Vlaardingen overleden. Ze woonde de laatste jaren in De Meerpaal, een zorgcentrum in de Holywijk. Afgelopen vrijdag was de uitvaartplechtigheid, in zeer beperkte kring vanwege het coronavirus. Morgen plaatst Schiedam24 een In Memoriam. 
Vandaag een fragment uit een interview dat Schiedam24-medewerker Kor Kegel in februari 2009 met haar had. Het tekent Jo ten voeten uit. Altijd ging ze de dialoog aan. Onvermoeibaar.  

Kor Kegel  

Politiek is doen. Politiek is begrijpelijk zijn. Jo Ouwens-Muller geeft een voorbeeld uit 2007 uit haar ‘praktijkboek’. 
Ze vertelt: 
“Om half twee ’s nachts werd ik wakker. Er waren jongeren beneden aan het voetballen. Jemig, dacht ik, wat moeten we hier nu mee? Ik kleedde me aan, ging met de lift naar beneden en liep via de achteruitgang naar ze toe. Ik zeg: jongens, ik kom net thuis, is het leuk? Tot hoe laat gaan jullie nog door?” 
“Huh?” zeiden ze. 
“Nou, ik zou graag slapen en mijn buren denk ik ook. Weet je wat, maken jullie de wedstrijd af op de hoek van de Parkweg en kom mij dan morgenochtend vertellen wie er gewonnen heeft.” 
“Ze keken raar op, maar maakten aanstalten om te gaan – en toen zei ik: ik zal eerlijk zijn, ik kom helemaal niet net thuis. Ik lag al te slapen, maar werd van jullie herrie wakker.” 
Ze zeiden niks. 
“En zal ik nog eerlijker zijn? Ik sta ‘m hier te knijpen als een ouwe dief, want ik ben oud en klein en jullie zijn enorme reuzen en jullie vinden misschien: waar bemoeit dat ouwe mens zich mee?” 
Toen zei een van die jongens: “Mevrouw, ik sta hier helemaal door de grond te gaan. Ik schaam me kapot.” 
En vriendelijk vertrokken ze. 

“Weet je wat er gebeurde? De andere dag kwamen ze me bloemen brengen. En als ik ze nu tegenkom, roepen ze vrolijk: “Ha, oma!” 
“Maar hoe enkele mensen in de buurt reageerden: ze waren boos! Dat had ik nooit mogen doen! Wist ik wel wat er had kunnen gebeuren? Ik had gewoon op bed moeten blijven liggen en me moeten ergeren aan die herrie middenin de nacht. Maar dáár ben ik niet oud voor geworden!” 
“Ik wil niet in angst voor de jongeren leven. Laten we proberen te begrijpen hoe ze denken!”