Bombardier faalt overal

COLUMN - Hoekse Lijn: Bombardier is een erkend faalbedrijf. Toch ging de vervoersregio er mee in zee.

¨Ha, ha ha¨, zeiden we in het café tegen elkaar. ¨De Hoekse Lijn eind maart in werking? Laat ons niet lachen.¨ En daarna lachten we wél, maar in ons hart geloofden we toch niet dat Nederland zo diep gezonken was, dat de Hoekse ondernemers een derde zomerseizoen zonder behoorlijk openbaar vervoer naar het strand zouden zitten, dat wij in onze gemeentes langs de Waterweg door zouden gaan met vergeten waar de stations van onze oude trouwe spoorlijn ook weer lagen.

Zo godvergeten ingewikkeld kan het toch niet zijn om metrotreinen te laten rijden op een oude spoorlijn, vooral als er niks hoeft te worden gedaan aan de spoorbreedte. Die overwegen déden het toch allemaal. Er gingen toch elektrische treinen een groot deel van de dag elk kwartier heen en weer tussen Maassluis en Rotterdam en elk half uur tussen Maassluis en Hoek van Holland.

Twee jaar lang is het publiek rustig gehouden met allerlei verhalen over elektrische leidingen onder de grond waar niemand een vermoeden van had en asbest langs de route en meer van die flauwekul. En langzaam maar zeker kwam de waarheid boven water: het is een probleem met de software. Het is ICT. Net als op zoveel plekken in Nederland, is het een zootje geworden met de automatisering. Zie ook: de nationale politie.

Volgens het AD kunnen allerlei tests niet doorgaan zolang de leverancier van de treinen en de software Bombardier zijn zaakjes niet op orde heeft. Heel opmerkelijk – denk je – want Bombardier is toch een zeer gerenommeerd bedrijf met een lange traditie. Dat dachten de vaderlandse autoriteiten natuurlijk ook met hun graden in bestuurskunde en juridische zaken, toen zij hun handtekeningen zetten. Een schandaal met de Fyra, dat zou hen niet overkomen.

Even googlen. Hee, de Hoekse Lijn is niet zo´n uitzondering. Toronto wacht vergeefs op bij Bombardier bestelde treinen. In het kader van een grote opdracht voor de Londense metro kreeg het de software ook al niet voor elkaar. Let op die laatste link verwijst naar een bericht uit 2016. De aan Toronto wel geleverde trams blijken niet te deugen. In 2015 al raadde een gezaghebbend commentator de Canadese overheid al aan om het kapseizende bedrijf failliet te laten gaan, in plaats van het overeind te houden met een miljardenlening.

Waarom zou je in hemelsnaam met zo´n bedrijf nog zaken willen doen, vraagt de Toronto City News zich af, na te hebben geconstateerd dat de stad New York niets meer met Bombardier van doen wil hebben. Overal faalt het en aan het eind van het artikel verklaart topman Lefebre dat zit allemaal normaal is en in heel de spoorwegindustrie voorkomt.

De gotspe.

De Nederlandse verantwoordelijkheden zijn in zee gegaan met een bedrijf dat het vertrouwen niet verdient. En misschien nog niet eens omdat het de meest aantrekkelijke offerte bood. In dat geval zou je nog kunnen zeggen in het Engels: if you pay peanuts, you get monkeys.

En de reiziger is de pineut in de wanprestatiemaatschappij waarvoor hij jaarlijks in blauwe brieven de rekening gepresenteerd krijgt.