Fotograaf Gerard Groenendijk legde ontelbare artiesten vast
- Kor Kegel
- 09-04-2019
- Nieuws
Natuurlijk was Gerard Groenendijk daar ook. Gerard was overal waar muziek was. Muziek was zijn lust en zijn leven, maar hij deed er nog iets meer mee. Fotograferen! Gerard heeft gedurende zeker vijfentwintig jaar ontelbare muzikanten, kunstenaars en andere artiesten gefotografeerd. Op zijn Facebookpagina zijn daar schitterende voorbeelden van te zien. Het is voor zijn vriendenkring een uitdaging om daar zo veel mogelijk van te redden, want er zit uniek materiaal tussen.
Kunstverzamelaar en -kenner Wim van Zon zag Gerard Groenendijk een paar weken geleden nog in Wijning op de Dam 40 in Schiedam. “Ik heb bij Wijning altijd wel wat werk hangen en Gerard was bijzonder geïnteresseerd. We hadden het over de finale van de Erasmus Jazzprijs op zondag 24 maart. Hij zei: ik kom ook. Maar ik heb hem er niet gezien en stuurde een berichtje of alles goed was. Yep, zei hij.”
Gerard Groenendijk had met Ron Jaspers een de grappige gewoonte: “Who spotted who first shot?” Ze fotografeerden elkaar terwijl ze muzikanten fotografeerden. ,,Het sloeg vanmiddag in als een bom toen ik van zijn overlijden hoorde”, zei Ron Jaspers vanavond. “Ik was Gerard bij de Dizzy-concerten aan de ’s-Gravendijkwal al een tijdje niet tegengekomen, maar dat kon, want wij hadden zo onze eigen podia en voorkeuren, maar door de jaren heen hadden we een goede vriendschap opgebouwd. Het viel me op dat hij niet schroomde om als fotograaf posities in te nemen, die het publiek echt irritant kon vinden. Maar het leverde wel gave expressieve foto’s op!”
Meest in zwart-wit en analoog. Een klassieke stijl, maar zeer treffend.
Gerard Groenendijk werd in Schiedam geboren op zondag 17 mei 1959. Zoals veel jongeren van zijn leeftijd leerde hij ‘de wereld’ kennen in de Quibus, het tegenwoordige muziekcafé De Graauwe Hengst aan de Lange Haven 28. “Een leuke, baldadige en rebelse tijd”, zegt Ron Jaspers.
Gerard Groenendijk woonde lange tijd aan de Korte Haven, voordat hij naar de Buys Ballotsingel verhuisde. Gerard werkte in de grafische industrie bij Wegener in Rotterdam. Hij was een notoire fietser. “Wij kwamen Gerard heel vaak tegen in de stad”, schrijven Louise Melchers en Jan Schrijver op de website De Schiedammer. “Als er ergens in Schiedam een muzikaal optreden was, kon je er vanuit gaan dat Gerard aanwezig was. Om met volle teugen te genieten van de muziek en om tegelijkertijd mooie foto's te schieten.”
Gerard Groenendijk hield van swingende muziek. Vooral van jazz. Het was dus bijna onvermijdelijk dat Nathalie Lans een flink aantal van zijn foto’s gebruikte voor haar in 2017 verschenen jazzboek ‘For the love of music’. “Ik heb Gerard door de muziek leren kennen”, zegt Nathalie Lans. “Gerard is voor mij vooral degene die in beelden dacht, hoewel ook altijd in voor woordgrapjes. Hij was sterk in de Engelse taal. Hij heeft in de voorbije jaren prachtige beelden gemaakt tijdens de concerten van MusicDistiilery en voorheen Jazzpodium Waterweg. Dankbaar heb ik gebruik mogen maken van zijn werk voor mijn muziekboek. Hij kon als geen ander de emotie van de artiest en de passie voor muziek in beeld vastleggen. Gerard verstond de muziekkunst.”
Gerard Groenendijk beperkte zich in zijn interesses niet tot de muziek. Hij was gefascineerd door beeldende kunst en kwam haast zonder uitzondering op de openingen van tentoonstellingen in het Stedelijk Museum Schiedam en Stichting KunstWerkt. Hij was kind aan huis bij Bibliotheek Schiedam, weten Louise Melchers en Jan Schrijver. Van al die kunstexposities moet Gerard Groenendijk ook een omvangrijke oeuvre hebben opgebouwd. Het is nu de kunst dat het behouden blijft!
Wim van Zon: “Ik kwam Gerard werkelijk overal tegen. Het Doelencafé. Dizzy. Codarts – we vroegen wel eens voor de gein: Gerard, hoeveel concerten ga jij vanavond weer zien? Het waren er volgens mij vaak meerdere per avond. Hij was overal bij. Gerard heeft vele, vele muziekstudenten van het conservatorium gefotografeerd en ze waren gek op hem. Ontzettend veel van zijn foto’s stelde hij ter beschikking voor de Facebookpagina’s van al die jonge musici van Codarts.”