Tinus Osterholt overleden
- Redacteur
- 17-05-2016
- Sport
Osterholt is duel met Faas Wilkes
SCHIEDAM - Tinus Osterholt, oud-back van Feyenoord, is zondagochtend in het Franciscus Vlietland overleden. De Schiedammer werd 87 jaar.
Osterholt speelde vanaf zijn twaalfde tot zijn vijfentwintigste bij Hermes-DVS. Toen, kort na het begin van het betaald voetbal in Nederland, maakte hij de overstap naar profclub Rotterdam. Al heel snel kreeg Osterholt spijt, wilde terug naar Schiedam. Maar de rechter verplichtte hem uiteindelijk het getekende contract na te leven. Zo speelde hij voor Rottedam, tot deze club met Den Haag fuseerde tot Holland Sport. Via die club ging Osterholt naar Feyenoord.
Daar speelde hij in vier seizoenen ongeveer honderd wedstrijden (de telling zijn niet eensluidend). Daarin maakte de linksback, later linkshalf, twee doelpunten. Ad van Emmenes, destijds een instituut in het voetbal vond, dat zijn rustige, opbouwende spel beter op het middenveld tot zijn recht kwam. “Hij is namelijk niet de stoere achterspeler, die in alle standen de bal zo hard mogelijk wegtrapt, maar hij is de constructieve voetballer, die manoeuvreert tot hij iets goeds met de bal kan doen en dan het leder doorgaans met een zuivere pass voor de voeten van een medespeler deponeert. Een speler die in zijn optreden iets aan Puck van Heel doet denken. Wij menen dan ook dat Osterholt op deze plaats thuishoort en dat daar zijn eventuele kansen liggen voor een verkiezing in het Nederlands elftal."
Tot een optreden in het Nederlands Elftal schopte Osterholt het net niet: wel haalde hij de reservebannk en verder kwam hij uit in vele vertegenwoordigende elftallen. Hij bouwde zijn loopbaan af bij Leeuwarden. Na zijn actieve voetbalcarrière maakte hij de overstap naar het trainersschap. Al in 1960 maakte hij zijn debuut als trainier bij Piershil.
Naast voetballer was Osterholt machine-bankwerker bij Wilton-Fijenoord, waar hij tientallen jaren werkte.
Osterholt speelde vanaf zijn twaalfde tot zijn vijfentwintigste bij Hermes-DVS. Toen, kort na het begin van het betaald voetbal in Nederland, maakte hij de overstap naar profclub Rotterdam. Al heel snel kreeg Osterholt spijt, wilde terug naar Schiedam. Maar de rechter verplichtte hem uiteindelijk het getekende contract na te leven. Zo speelde hij voor Rottedam, tot deze club met Den Haag fuseerde tot Holland Sport. Via die club ging Osterholt naar Feyenoord.
Daar speelde hij in vier seizoenen ongeveer honderd wedstrijden (de telling zijn niet eensluidend). Daarin maakte de linksback, later linkshalf, twee doelpunten. Ad van Emmenes, destijds een instituut in het voetbal vond, dat zijn rustige, opbouwende spel beter op het middenveld tot zijn recht kwam. “Hij is namelijk niet de stoere achterspeler, die in alle standen de bal zo hard mogelijk wegtrapt, maar hij is de constructieve voetballer, die manoeuvreert tot hij iets goeds met de bal kan doen en dan het leder doorgaans met een zuivere pass voor de voeten van een medespeler deponeert. Een speler die in zijn optreden iets aan Puck van Heel doet denken. Wij menen dan ook dat Osterholt op deze plaats thuishoort en dat daar zijn eventuele kansen liggen voor een verkiezing in het Nederlands elftal."
Tot een optreden in het Nederlands Elftal schopte Osterholt het net niet: wel haalde hij de reservebannk en verder kwam hij uit in vele vertegenwoordigende elftallen. Hij bouwde zijn loopbaan af bij Leeuwarden. Na zijn actieve voetbalcarrière maakte hij de overstap naar het trainersschap. Al in 1960 maakte hij zijn debuut als trainier bij Piershil.
Naast voetballer was Osterholt machine-bankwerker bij Wilton-Fijenoord, waar hij tientallen jaren werkte.
