VST 1 wint van VST 2, maar makkelijk was het niet

DAMMEN - Het eerste en het tweede team van damvereniging Van Sticht Thans namen het gisteren tegen elkaar op en het werd niet onverwacht winst voor het eerste. "Hoewel de krachtsverhouding en de uitslag anders doen vermoeden, was het een zeer zwaar bevochte zege", aldus correspondent Frits Luteijn.

Zodoende gaat VST 1 onbedreigd aan kop. Alleen Gouda met tien uit zes weet nog een beetje bij te blijven. In de andere wedstrijden met titelkandidaten deden zich geen verrassingen voor. Het wachten is op de onderlinge strijd tussen de toppers van Huissen, Hijken en Gouda in januari na de winterstop. Het gat tussen Schiedam en de rest van het veld zal dan naar verwachting groter worden.

Zaterdag werd er gespeeld met negen spelers. In verband met de Coronacrisis heeft ook Schiedam te kampen met gebrek aan spelers. Aangezien het eerste tegen het tweede speelde, lag het voor de hand om gebruik te maken van de door de KNDB geboden mogelijkheid om de wedstrijd te spelen met minder dan tien spelers. Dat had als voordeel dat het derde in normale opstelling achter de borden kon verschijnen tegen Wageningen, terwijl het voor de wedstrijd van het eerste en het tweede niet veel uitmaakte. 

Van Stigt Thans speelt nu al weer drie seizoenen met twee teams in de ereklasse. Het tweede speelt voor de eigen kansen. Niet alle spelers worden ingedeeld naar sterkte. In de onderlinge wedstrijden worden geen afspraken gemaakt. Dat had tot onbedoeld effect, dat er zaterdag een buitengewoon spannende wedstrijd ontstond. De drie Afrikanen Aligna, Mbongo en Niami horen qua sterkte eigenlijk in het eerste. Beide Schiedamse ploegen hebben ongeveer hetzelfde programma achter de rug. Eerst alle sterke clubs en daarna vanaf januari de degradatiekandidaten. Terwijl het eerste alles won, heeft het er bij het tweede meerdere malen om gespannen. Helaas hield het tweede uit de eerste wedstrijden slechts één punt over. In de laatste wedstrijden komt dat tegen de andere degradatiekandidaten vanzelf weer goed, zo is de verwachting. Mits deze wedstrijden ook echt gespeeld zullen gaan worden.

Beide topscoorders van de landelijk competitie Frits Luteijn en Rob Clerc openden de score met een overwinning op Guido van de Berg en Jeroen Kos. Vanaf dat moment ging alles fout voor het eerste. Vadim Virny speelde tegen Aligna. Beiden zijn goed in combinaties en klassiek spel. Het was een verbijsterend gebeuren. Zomaar uit het niets kwam er een combinatienet op het bord. Beiden spelers rekenden meer dan drie kwartier aan de stand. Virny besloot tenslotte een stuk te offeren voor compensatie. Maar spelers van dit niveau hebben weinig ervaring met het verdedigen van slechte standen en hij verloor vervolgens tamelijk kansloos.

Ron Heusdens speelde een vlijmscherpe variant tegen Peter van der Stap. Een zwak punt van de Schiedamse grootmeester is dat hij niet kijkt naar de tegenstander bij de keuze van de opening. Van der Stap is een zeer gevaarlijke  combinatiespeler. Je moet hem pakken op het positiespel en in open standen. Hij bracht er een vileine dreiging in. Na de normale reactie kon Heusdens niet meer op winst hopen. Hij speelde na drie kwartier rekenen een bloedscherpe zet. Helaas toch een rekenfoutje. Hij kreeg de keuze tussen een schitterende rondslag en schijfverlies. Hij koos voor het schijfverlies en opeens lag de wedstrijd weer helemaal open.

Jeugdspeler Emre Hageman speelt dit jaar voor het eerst in het eerste. Hoewel zijn Elo-rating nog wat is achtergebleven, is hij er sterk genoeg voor. Niemand komt er doorheen. Het winnen liet tot nog toe een beetje op zich wachten. Zijn makke is nog dat hij teveel probeert te berekenen en te weinig zijn tegenstander de kans geeft om fouten te maken. Juan Camelia is niet bang. Hij heeft een reeks van zeer bedenkelijke openingen op zijn repertoire staan. Ditmaal meende hij met Hageman een makkie te hebben. Hij speelde een zeer scherpe hekstellingvariant en slaagde erin om reeds na elf zetten een compleet stuk kwijt te zijn. Aanvankelijk vrijwel zonder compensatie. Daarna begon de partij te kantelen. De ene matige zet na de andere ontglipte Hageman. Na vijftig zetten was de stand weer helemaal remise. Echter hij kromde zijn rug en perste er alsnog een nipte overwinning uit. Samen met de wonderbaarlijke remise van Ron Heusdens bracht dat de eindstand op een ruime maar nogal onverdiende 11-7 voor 'het eerste'.