VST dubbel stijf bovenaan

DAMMEN - Van Stigt Thans staat stijf bovenaan in de nationale damcompetitie. En, opmerkelijk genoeg: ook het tweede voert zijn ranglijst aan.

VST 1 won zelf overtuigend de lastige uitwedstrijd tegen Dammend Tilburg. Concurrent Huissen moest Wageningen een gelijkspel  toelaten. Denk en Zet Culemborg heeft net als VST acht uit vier punten, maar beduidend minder bordpunten. Het tweede is zelfs twee punten los van de rest van het veld na de overwinning op SNA.

Het eerste had zonder meer een niet al te sterke maar lastige tegenstander. De vorige ontmoeting met hetzelfde zeer jeugdige team werd slechts ternauwernood en wat gênant gewonnen. Dat moest ditmaal beter. Ook nu zat er de eerste drie uur geen enkele beweging in. De enige die vlot won was Rob Clerc. Aan diverse borden waren de Schiedammers zelfs niet veilig. Het keerpunt van de wedstrijd kwam toen Jeroen Kos een wat bedenkelijk positie combinatief naar winst wist om te buigen. De derde overwinning van Gantwarg was toen alleen nog voor de statistieken. Alle andere partijen werden remise.

Het is gebruikelijk en het staat in de reglementen, dat de opstelling een kwartier voor de wedstrijd ingeleverd moet worden. Dat geeft beide verenigingen de gelegenheid de tegenstander nog eventjes door te nemen. Rapporterend speler Frits Luteijn: "De sterkere ploeg doet zoiets serieuzer dan de zwakkere. Tilburg had dus ditmaal volkomen per ongeluk de opstelling in de trein laten liggen. Tsja... Welke trein? Tactisch grapje? Pas een halve minuut voor de wedstrijd kwam hij weer boven water. Zulke incidenten maken de bezoekers alleen maar bloeddorstiger."

Rob Clerc opende de score tegen voormalig Europees jeugdkampioen Thijs van den Broek, enfant terrible van de jeugdafdeling van de KNDB. Het verschil tussen een internationaal meester en grootmeester zit hem in het gemiddelde aantal fouten in de partij. Een grootmeester maakt in de regel twee fouten, een internationaal meester drie. Van den Broek heeft daarnaast de gewoonte te proberen de tegenstander te intimideren door vreemde openingen te spelen. Dat lukt wellicht tegen hoofdklassers, maar niet tegen een geïrriteerde, veelvoudig kampioen van Nederland met meer dan vijftig jaar ervaring. Vreemde openingen zijn meestal slechte openingen. Hij begon aldus met een fikse achterstand en was binnen drie uur om puur speltechnische redenen gewoon een schijf kwijt.

Jeroen Kos trof de zwakste speler van de tegenstander. Deze begon met zo snel mogelijk 'een hoop hout' van het bord te halen, om daarna aan een opmerkelijk avontuur te beginnen. Er ontstond een symmetrische positie, waarbij de spelers bij normaal spel alleen maar hun zetten konden uitspelen. De speler met het laatste tempo wint dan. Kos had duidelijk niet de laatste zet en stond bijgevolg feitelijk verloren. Echte:r de tegenstander wilde te vlug, te veel en liet een verrassende afwikkeling toe, waarbij Kos geïsoleerde voorpost kreeg die zijn tegenstander funest werd. Winst was daarna een kwestie van techniek.