De domste inbrekers zijn de ergste

COLUMN - Brasserie De Beurs op de Dam naast de Korenbeurs is een sieraad voor de stad. Het houdt bovendien een oude traditie in leven, want in de achttiende eeuw al bevond zich daar het koffiehuis van de heren Kramers en de Groot waar de beurshandelaren na gedane zaken konden uitblazen. Hoewel boze tongen beweerden dat daar meer zaken gedaan werden dan in het beursgebouw zelf, waar kopers en verkopers met behulp van makelaars handelden in granen en moutwijn. Het was streng verboden om buiten de beurs om zaken te doen. Daar stonden zware boetes op in de achttiende eeuw.

Toen ik in de jaren vijftig kind was, bestond Kramers en de Groot nog. Het was inmiddels een wat stoffige sigarettenwinkel geworden. In de jaren zestig hield de laatste erfgenaam ermee op. Het pand werd verkocht en huisvestte voortaan Het Nieuwe Stadsblad. Daarna heeft uitgeverij Scriptum er heel lang gezeten, voor dit puur Schiedamse cultuurbedrijf verhuisde naar de Nieuwe Haven.

Het is dan ook mooi, dat het historische pand zijn oude horecabestemming heeft teruggekregen. Het is een prima plek voor zakenlunches en ik denk dat aan de tafeltjes binnen of op het terras heel wat deals worden voorbereid of afgerond.

Oef, dat is een lange inleiding. Want daar gaat het me niet om. Zaterdagochtend zag ik dat twee spiegelruiten waren gesneuveld. De gevallen gaten waren met grote hardboarden platen afgedekt. Vandalisme? Nee inbraak. De daders hadden deze vernielingen aangericht om een lege kassalade aan te treffen. Verzekering dekt de schade, zeggen ze dan altijd, maar de ondernemer heeft toch een eigen risico van vijfhonderd euro.

Resultaat: geen buit en schade aan een iconische plek van Schiedam. Ik hoop dat de daders zich behoorlijk in hun klauwen gesneden hebben. Dat verdienen ze, de halve zolen. Hoe kom je nou in hemelsnaam op het idee dat er na sluitingstijd in de kassa van een horecabedrijf nog geld te vinden is? De domste inbrekers zijn de ergste.