Donkere tijden en lichtende toekomst

COLUMN - Iedere keer dat je ergens een lichtje ziet flikkeren, wordt het weer uitgeblazen. We konden er een paar weken op hopen dat de 'maatregelen' op hun retour waren. Nu zitten we weer in een soort lockdown. Natuurlijk, als je het allemaal optelt valt het allemaal wel mee, behalve als je voor je inkomen afhankelijk bent van bedrijfstakken die er door worden getroffen.

Een wijs iemand tweette dat we tot voor een jaar of vijfentwintig in een permanente lockdown leefden omdat toen alle winkels om zes uur dicht gingen en de hele zondag gesloten bleven. Op maandagochtend was trouwens de hele kolerezooi ook nog dicht. Ik herinner mij die tijd nog goed en ook de doodse zondagen die dat opleverde. Ik liep dan met mijn handen in de zakken door de stad. Je kwam alleen maar echtparen tegen die zich dood verveelden, met een stoet klierige kinderen achter zich aan. Zij kregen geen patat. Heel wat cafés waren gesloten en als je er wel terecht kon, vond je een zompige, lome sfeer. In de jaren tachtig van de vorige eeuw ging ik op zondag rond twaalf uur naar het Vierkantje om daar oude borrels te drinken met meneer Müseler, de Groninger en zijn echtgenote alsmede de nestor van de Schiedamse journalistiek Ruud van Houwelingen. Dat was dan het hoogtepunt van de dag.

Terug naar nu: er zijn heel wat voorbereidingen teniet gedaan. Ook wordt op de nodige voorpret een domper gezet. Het bestuur durft het jubileumconcert van Harpe Davids niet aan, lezen wij. Men stelt het jeneverfestival uit tot volgend jaar zomer. Er staan allerlei afspraken in mijn agenda waarvan ik niet weet of ze nog doorgaan.

Je kunt dan gaan zitten simmen. Je kunt ook de blik wenden naar een verdere toekomst. In 2025 viert Schiedam het 750-jarig bestaan. Binnenkort – zo belooft burgemeester Lamers – komt er een soort kaderplan. Het moet een inclusief feest worden voor alle Schiedammers, zegt hij. Pas nam ik deel aan een vergadering over een mogelijk evenement in het volgend jaar. Welk doet er nu niet toe. Ik stelde vast dat de Schiedamse gewoonte meteen overal beren op de weg te zien nog niet is gesleten. Laten we dat bij de voorbereidingen van ons stedelijk jubileum nalaten, allemaal beren zien en meteen schrikken van mogelijke kosten. Misschien kunnen de nieuwkomers in de stad, de huizenkopers uit Rotterdam en zo, daarbij helpen. Zij zijn met die traditie nog niet besmet en kunnen evenzovele antilichamen vormen. We hebben een zee van tijd.

En nou op naar de boosterprik en allen een gezegende lockdown toegewenst.