Het laatste oordeel in de Grote Kerk

COLUMN - Op Koningsnacht was het feest in de Grote Kerk. Jack Kerklaan trad op als spreekstalmeester. Schiedams helden de Wannabiez en Bob Offenberg hadden zich voor het altaar in het priesterkoor opgesteld om daar hun boodschap van vreugde en dansbaarheid des levens aan het volk te verkondigen. De housebeats dreunden tegen de tongewelven aan, kleurige spots beschenen het publiek dat tussen de pilaren danste, velen in het oranje uitgedost. De sfeer was licht spookachtig en wie niet beter wist, zou denken dat de muren rood verlicht werden door vlammen uit de diepte. Ik vroeg me af hoe Lidwina dit zou hebben uitgelegd, als een koortsdroom haar van 1417 naar 2017 zou verplaatsen.

Over zoiets heeft de Zuid-Amerikaanse schrijver van het op het verkeerde been zetten, Julio Cortazár, eens een spannend verhaal geschreven. Het gaat over een motorrijder die door een ongeluk in het hart van Buenos Aires zijn bewustzijn verliest en dan beleeft hoe bovenop een stenen altaar zijn hart door Azteekse priesters uit zijn borstkas gerukt wordt. In de laatste alinea blijkt dat het toch anders ligt. In zijn doodsangst begint een gevangene van de Azteken op het moment voor hij wordt geofferd, te hallucineren. En hij ziet voor zich hoe hij in Buenos Aires een motorongeluk krijgt.

Zou dat in het echt mogelijk zijn? Zouden de visioenen van al die heiligen een soort blikken in de toekomst zijn geweest, die ze natuurlijk op hun eigen manier uitlegden. Heeft Jeroen Bosch over onze tijd gedroomd en dat op zijn manier in beeld gebracht? Stel dat dat eens waar was. Dat hij of Lidwina in een koortsige droom overgeplaatst werden naar Koningsnacht 2017, Schiedam, de Grote Kerk. Dat zij op de plek van de priester, Bob Offenberg zagen optreden en als kerkkoor de Wannabiez. Met al dat licht, dat oranje en het dreunen van de boxen.

Hun conclusie zou dan duidelijk zijn: dit was de vooravond van het laatste oordeel. Dit waren Gog en Magog. Dit waren de ruiters van de Apocalyps, al waren de paarden dan nergens te zien. Dit was Babylon. In zijn ondoorgrondelijk raadsbesluit had God hen een blik gegund op de laatste dagen van de mensheid.