Is het zo gek om op de molens te rekenen?

COLUMN – Het zou helpen om ‘de hele provincie internationaal op de kaart te zetten’, zei een meneer uit Provinciale Staten. Duncan had gewonnen en het Eurovisie Songfestival zou naar Nederland komen. Maar zoals zo vaak ging het erover: wie gaat dat betalen?

De provincie heeft dus meebetaald om het festival in Rotterdam mogelijk te maken. En de hele provincie zou gaan meeprofiteren, was het idee. En passant riep Rotterdam de buurgemeenten nog op om ook een financieel steentje bij te dragen.

Nu hebben we natuurlijk zoiets als de Coronacrisis gehad en zijn de plannen drastisch overhoop gegooid en uitgekleed. Maaruh… Ik heb ze niet gezien, de pluspunten van het songfestival voor onze stad. Misschien heb ik wat gemist, maar veel hebben de Schiedammers niet gemerkt van het festival, niet meer dan mensen in Sion, Sofia, Salerno of Stuttgart. Er zijn wat mensen uit de delegaties van de deelnemende landen op bezoek geweest in het Jenevermuseum. Er zullen vanavond wat Schiedammers in Ahoy zitten en genieten van een strakke show. Maar ‘internationaal op de kaart’? Had niet wat meer uitgepakt kunnen worden?

Hadden we de miljoenen tv-kijkers niet meer kunnen laten zien van het leven in Nederland, in Schiedam? De brugwachters die de Appelmarktbrug ophalen, de beiaard op het klokkenspel van de Grote Kerk, beelden vanuit een moskee of kerk. Sint Radboud aan het oefenen, de koeien in Midden-Delfland, met een drone vliegend over ‘offshore valley’ en de boulder van Mammoet nadrukkelijk in beeld. De mooiste bibliotheek van Nederland, piramidewoningen in Woudhoek, er is zoveel te laten zien in Schiedam wet een meer dan veelzeggend beeld van Nederland kan overbrengen.

We hebben de Erasmusbrug ondertussen heel wat keren op tv gezien, in promofilmpjes en ook tijdens de shows zelf. Maar zouden we in de finale van het festival vanavond nog iets zien van de mooiste molens die de wereld kent?