Kethellappers springen in, voor 'ouderwetse' Koningsdag

SCHIEDAM - “Joh, ik had me er liever niet druk om gemaakt”, reageert Michel Boutestein. “Maar iemand moet het toch doen.”

Hij is voorzitter van de Kethellappers, de stichting die van 2008 tot 2012 ook het Oogstfeest 1.0 in Kethel organiseerde, samen met onder andere Het Schielicht en café De Halve Maan. En die kort voor de Coronacrisis op herhaling ging met het Oogstfeest 2.0 in een grote circustent naast de Gamma aan de ’s-Gravelandseweg. En hij heeft het over de viering van Koningsdag in Kethel.

Hij was voor een evaluatie op het stadskantoor. Het was eind november. Oranjevereniging Wilhelmina is gestopt met de organisatie van Koningsdag in Kethel, en er is geen goed alternatief. Gezien de goede ervaringen met de oogstfeesten… zou het niets voor Boutestein zijn om de organisatie op zich te nemen? 

Boutestein hapte toe, om bovengenoemde reden. Dezelfde als die hem de oogstfeesten weer deed organiseren. “Je wilt het cultureel erfgoed van Kethel levend houden.” Koningsdag in Kethel is een begrip, een instituut. Dat kun je toch niet zo maar laten verdwijnen?!

Twee maanden later is alles rond. De papierwinkel, de financiering, de organisatie. Praktisch rond. De eerder opgedane ervaring helpt, net als het werk van Boutestein, directeur van een adviesbureau op het gebied van arbeidsomstandigheden en brandveiligheid. En, zo haast hij zich te zeggen: hij stond er niet alleen voor. Een team van zeven, acht man van de Kethellappers doet het samen. “Het mooie is: ieder heeft zijn eigen expertise: de een is een kei in tekeningen maken, een ander kent de artiestenwereld, een volgens weet alles van apparatuur enzovoorts.”

Die papierwinkel, daar liep de Oranjevereniging eerder een beetje op stuk, net als de organisatoren van de Brandersfeesten. “Verkeersplannen, veiligheidsplannen, bebordingsplannen, een draaiboek.” Het hoort er allemaal bij, voor wie tegenwoordig een paar duizend mensen bij elkaar wil halen. “Ja, na de aanslag in Apeldoorn op Koningsdag, en die op een kerstmarkt in Duitsland wordt dat strenger en strenger, en niet zonder reden dus.” Risico-inventarisaties (wat doe je bij een blikseminslag, of bij vechtpartijen?) waar een risicoranking op wordt losgelaten, bepalen welke beheersmaatregelen je moet nemen. Verkeersveiligheid, bereikbaarheid voor de hulpdiensten, ze horen erbij. “Crowdcontrol, volumeplanningen…” Politie, brandweer, GHOR, Toezicht & Handhaving en de DCMR moeten het goedkeuren. “Dan is er ook nog de planning van zowel de personele als de materiële capaciteit die je nodig hebt…” Van tevoren allemaal zwart op wit te stellen. Het is niet verwonderlijk dat velen erop stuklopen.

Dan waren er de centjes. “Het wordt een publiek evenement, we vragen geen toegang en hebben geen inkomsten.” Dus moesten de kosten gedekt uit subsidies. De fondsen werden aangeschreven. Het De Grootfonds hapte al toe, Fonds Schiedam Vlaardingen moet nog beslissen. “De gemeente besloot pas ook gelukkig nog vijfduizend euro extra in het bakkie te doen.” Zo’n veertigduizend euro is nodig om alle maatregelen betaald te krijgen. “We staan er wel garant voor hè.”

En een leuk programma kost natuurlijk het een en ander. “De artiesten, dat is gelukt.” Ze treden op op een podium tussen het Oude Raadhuis en Haifa/’t Hoefijzer aan de Schiedamseweg. Anderkover - ‘de coverband die je vast nog kent van De Unie’ - aan het eind van de middag, net als Bob Offenberg en nog twee Nederlandstalige zangers. Eerder op de dag shantykoor Stuurloos en ook een optreden van de balletschool Schiedam-Vlaardingen. De Kethellappers bieden ook een programma voor de jongsten (en hun ouders) met Clown Jopie en Shaun het Schaap en dan tot zeven uur ’s avonds de oudere jongeren voor de muziek en het pilsje. “En de barbecue” - die zo weer zijn eigen voorzieningen vraagt.

Ook op het evenementenplein komt er voor de wat oudere kinderen een stormbaan, springkussens en een demonstratie van de brandweer. “En een terras en toiletten.” Verderop, als vanouds natuurlijk de vrijmarkt op de Laan van Spaland. “We hadden ook graag nog een braderie ingericht op de Kerklaan, zoals vroeger, maar dat is er nog niet van gekomen. Misschien iets voor volgend jaar.”

Zo moet het een Koningsdag als een Koninginnedag in Kethel worden. Als vanouds. “Weet je wat het is, als ik voor mezelf spreek:. ik wil gewoon dat het niet weggaat. Er moet iemand zijn die het oppakt.” En vele handen maken licht werk, zo heeft Boutestein in het leven geleerd. Zo lijkt alles op een enkel detail - fonds! - na klaar voor 27 april. Nou ja, de vergunning, ‘maar die verwacht ik pas twee dagen van tevoren’. En natuurlijk: de weergoden, die blijven onvoorspelbaar. “We hadden bijna een sjamaan ingehuurd…”

Afhankelijk van die weergoden ook de opkomst. “Moeilijk in te schatten hoor, nattevingerwerk.” De ruimte rond het podium waar alcohol wordt geschonken wordt afgezet en kan maximaal tweeduizend mensen herbergen (‘maximaal tweeënhalf per vierkante meter’). “Gaande en komende hopen we op vijf- tot tienduizend mensen die naar Kethel komen.” Zodat het weer een mooi feestje mag worden, als vanouds.

En als dat loopt zoals Boutestein heeft gepland dat het gaat lopen. Dan vrezen de Kethellappers het ergste. “Voor de Brandersfeesten zoeken ze ook nog mensen…”