Categorieën

Service

Respect voor wat is neergezet - en werk aan de winkel

Respect voor wat is neergezet - en werk aan de winkel
Uit

Respect voor wat is neergezet - en werk aan de winkel

  • Redactie
  • 14-05-2022
  • Uit
Respect voor wat is neergezet - en werk aan de winkel

SCHIEDAM - Het Wilton-Fijenoordmuseum is open. Vanmorgen knipte Liesbeth Waals-Wilton op de Wilton Auto Club het lint door, om daarna als eerste met initiatiefnemer Ad van Beek de tentoonstellingsruimte in te gaan. 

Het was sowieso een bijzondere dag voor de momenteel Brabantse die kort geleden door de koning werd onderscheiden; vandaag was de verjaardag van haar vader Bartel Wilton, de laatste directeur van de zelfstandige Schiedamse scheepswerf, die veertig jaar geleden overleed.  ‘Rooie Bart, met zorg voor de mensen. Ze vertelde blij te zijn met alle mensen die zij al sprekend voor zich had, ‘een familie, want allemaal hebben we iets van Wilton in ons DNA’. Zij haalde daarbij de woorden aan van Bart Vermeulen: ‘k heb een steen verlegd in een rivier op aarde - het water gaat er anders dan voorheen’. “Ik ben trots op wat hier gebeurt. Wat Adrie hier heeft neergezet is geweldig!”

Van haar neef Herman kreeg Van Beek een wimpel, zoals die ooit gebruikt werd door de ‘werkjagers’ die in een bootje de rivier opstapten om klanten te winnen. “Met een Spanjaard, een Duitser, een Italiaan, een Brit en een Nederlander. Die laatste was ‘jonge Bart’. De vlag betekende zoveel als: is attendance requested? Zo werd veel werk voor de concurrentie weggehaald.” Overigens: ‘met één tent maak je geen kermis’, aldus Herman Wilton, dus het werkte goed dat er concurrentie van bijvoorbeeld Gusto en RDM in de nabijheid zat. Wilton had nog een ander gezegde, dat vaak gebezigd werd op de werf: een looie pijp draag je samen. “Ik heb gestudeerd op het Maritiem Museum, heb er dus voor doorgeleerd, en wat er ook van geworden is, ik maar bied je graag mijn hulp aan Ad.”

De opening werd vanmorgen bijgewoond door veel oud-werknemers van Wilton-Fijenoord en mede mogelijk gemaakt door een Schiedams bedrijf onder die naam dat nog steeds bestaat. Zo’n honderdtwintig mensen kwamen op de opening af. Die wilde Van Beek nu graag doen, omdat er nog veel mensen in staat zijn te komen, terwijl met het vorderen van de leeftijd die mogelijkheden steeds verder afnemen.

Hij had eer van zijn werk: tijdens het rondje langs de vitrines kwamen de herinneringen boven - aan de prikklok die je een tik kon geven en dan liep hij een stukje verder - en de vragen, van de jongere generatie van onder meer de familie Wilton, die met veel mensen aanwezig was. Het werk zit er niet op, dat was voor ieder duidelijk, en werd ook verwoord door Marieke van Groenigen, directeur van het huidige Wilton-Fijenoord: “Ik zie hier nog zo veel mensen voor me met energie en doe een oproep: bel Ad, en probeer hem een handje te helpen.”

En ondertussen - de tentoonstellingsruimte is maar klein - ging het gesprek in het zonnetje bij de autoclub door. Oud-collega's, maar ook mensen die elkaar nog niet eerder hadden ontmoet, maar die met elkaar besmet waren met het Wilton-DNA. Van Beek heeft voor veel mensen een plek geschapen waar zij die eigenschappen de komende tijd kunnen uitleven - en de verhalen vertellen die ze misschien al honderd keer hebben verteld, of nog nooit.

Zie ook: dit artikel.