Tafelverhalen met Carmine di Stefano

ROMY'S RUMOER - De Brandersfeesten, die konden we natuurlijk niet zo maar laten passeren. Overdag op zaterdag ging ik naar de stad. Om feest te vieren – en naar de vele shantykoren te luisteren, straatartiesten te bekijken en ook de vele leuke oude ambachten. 's Avonds zijn wij voor het eerst wezen eten bij Carmine di Stefano in de prachtige molen annex museum: De Walvisch.

Carmine probeert de mensen te verbinden met eten en maakt heerlijke gerechten klaar, met Siciliaanse ingrediënten. Daarmee probeert ze mensen aan tafel te krijgen die dan allemaal hun tafelverhaal vertellen aan elkaar

Haar concept 'tafelverhalen' is ontstaan in haar eigen huiskamer in hartje Schiedam. Daar begon ze met een huiskamerrestaurant. Lokale ondernemers werden enthousiast over het concept en sloten zich aan. Zodoende groeide het idee en nu betekent tafelverhalen op een prettige manier met mensen aan tafel zitten die je vaak niet kent en elkaar verhalen vertellen. Het is begonnen in Schiedam, haar stad, maar is natuurlijk ook elders toepasbaar.

Carmine is geen chef en geen kok maar kookt wel met beleving. Haar inspiratie komt voort uit eigen herinneringen en plekken die zij bezocht heeft en gerechten die zij gegeten heeft; ze maakt vooral gerechten die ze heeft leren kennen van haar opa en oma uit Sicilië.

Zij heeft ook op zaterdag een erkenningsprijs in ontvangst genomen van de burgemeester in het Jenevermuseum, als ambassadeur van Schiedam en voor het ontwikkelen van gerechten met 'Schiedamse trots', te weten jenever en gin.

We volgden eerst een workshop, verzorgd door Carmine, 'koken met Schiedams trots' in De Walvisch. Het werk bestond eruit dat we zelf een soort lak maakten waarin je vlees kan marineren. Op tafel stond Schiedamse jenever, Old Schiedam en basilicum, olijfolie en brood. De clou was te leren hoe te combineren.

Na de workshop stond er een zogenaamde molentour op het programma, met de molenaar zelf als gids. Die vertelde ons van alles over het bestaan van de hoogste molen ter wereld. We zijn tot in de nok van de molen geweest en in de molenromp aten we daarna.

Een langgerekte tafel, met dertig mensen. Het zag er prachtig uit. Dit exclusieve diner met drie gangen werd voor het eerst op deze locatie gehouden. Het wachten op de gerechten viel nauwelijks op door de leuke gesprekken aan tafel met mensen die ik helemaal niet kende. Als beloning voor goed gedrag waren daarop de gerechten ook nog eens zo lekker dat je niet anders dan kon stellen dat wachten de moeite waard was geweest.

Het dessert, werd op de vip-boot uitgeserveerd en zodoende konden we naar de gondelvaart kijken, eerste rang. De boten waren mooi versierd en ons werd zelfs om gevraagd om punten te geven voor de boten. Die met Max Verstappen als thema vonden wij ook mooi; deze won de eerste prijs. Maar duidelijk was dat ook de andere boten heel erg hun best hebben gedaan. Net als vorig jaar was het genieten van de vele mensen op de kades.

Als toetje van ons tafelverhalendiner konden we kiezen uit drie soorten ijs en koffie, die Carmine na de gondelvaart bij haar thuis serveerde. Met heerlijke zelfgemaakte chocolade, met jenever natuurlijk.

Het was een geslaagde avond en we hebben veel nieuwe vrienden gemaakt, op naar het volgende diner bij Carmine!