Vleugels van Dickensfamilie

SCHIEDAM - Marijn Poel was een van de dragende krachten achter het Dickens Festijn. Nu het feest erop zit, en de kostuums hier en daar al weer in de kast hangen, kijkt zij terug op een bijzondere dag.

"Langzaam kom ik van de Dickenswolk af... maar eigenlijk blijf ik er liever nog even op zitten. Wat is het overweldigend om zoveel lieve, mooie reacties en complimenten te mogen ontvangen. Verwarmend is misschien nog het beste woord. En niet alleen voor mijn hart.

Het is zo mooi om die energie te voelen. Allereerst van het organisatieteam dat er echt voor elkaar was en door overmacht acuut uitgebreid moest worden. Maanden zijn we beziggeweest om dit neer te zetten, nogal eens tot diep in de nacht. Met veel downs, maar die kun je deels opvangen als er vertrouwen is. Vertrouwen dat het goed komt, vertrouwen dat er mensen zijn die je steunen en die er ook echt zijn op momenten dat je het keihard nodig hebt. En dan die Dickensfamilie: een groep van honderd vrijwilligers die zo'n enthousiasme uitstralen, daar krijg je echt vleugels van. Naaisters, die al maanden keihard werken aan kostuums, een decorbouwer die oplossingen niet alleen verzint waar je bij staat maar ook uitvoert. Een locatie waar we met die honderd man gebruik van mochten maken om te repeteren en ons ding te doen. Onze regisseur die zijn enthousiasme tot in elke porie over weet te brengen. Een team van stagiaires en jongeren die ons helpen. En heel veel gebeurt achter de schermen. De catering voor onze enorme crew was voor velen onzichtbaar maar voor iedereen onmisbaar. De dingetjes die mis gingen zijn overruled door alles wat goed ging. We hebben vrijwel uitsluitend blije gezichten gezien, dansende en swingende mensen, de een in zijn rol als zwerver en de volgende in een deftig kostuum.

En dan dat publiek, de ondernemers, de horeca, de gastheren en dames, van marktkraamhouders tot beveiliging. Ik kan er eigenlijk kort over zijn. Kijk gewoon naar de foto's. En het mooiste compliment dat we konden krijgen heb ik inmiddels al heel veel gehoord: 'Volgend jaar weer?'"

De foto's zijn van Rokie Rob de Kievith. 

Andere foto's zijn hier te zien.