Je moet wel niet goed bij je kanis zijn…

COLUMN - Naar mijn gevoel gaan er steeds meer winkels open. Vrijdagmiddag was het bijna gezellig in de binnenstad. Er waren vooral rond de Nieuwe Passage en het Broersveld veel mensen op de been. Ze hielden allemaal afstand en ze stonden netjes in de rij voor de Action en bij de supermarkten. Ik nam slechts één geval waar van groepsvorming. Althans van mensen die te dicht bij elkaar stonden. In het oude stuk van de Passage stond een grijze meneer met een baard als een koddebeier een vrouw de mantel uit te vegen omdat ze onvoldoende afstand hield maar in het vuur van zijn betoog en gedreven door zijn heilige verontwaardiging raakte hij met zijn geheven wijsvinger nog net niet haar neus aan...

Het was een afstandelijke gezelligheid. Heel letterlijk. Het geeft een goed gevoel als je er tussen loopt. Maar je hebt geen zin om langer te blijven dan nodig is. Je doet je boodschappen en je gaat weer naar huis. Wat ook de bedoeling is.

De laatste dagen melden de media dat het aantal opnames in het ziekenhuis net als de sterfgevallen daalt. Dat is heel inspirerend. Het geeft de burger moed om de lockdown vol te houden totdat in de gezondheidszorg normale toestanden zijn weergekeerd. Je zult zien dat de maatregelen nog een maandje worden verlengd, juist als deze cijfers blijven dalen. Want dan zijn we op de goede weg – ondanks al onze machteloosheid tegen deze vijand.

De meubelboulevards hebben uitgebreide maatregelen genomen om de verwachte toeloop op Tweede Paasdag binnen de wettelijk voorgeschreven Coronaperken te houden. Er mag in de verschillende zaken maar een klant per vijfentwintig meter aanwezig zijn en loopt het alsnog teveel storm, dan gooit de gemeente gewoon de hele zaak dicht.

Je moet toch niet goed bij je kanis zijn om uitgerekend nu op Tweede Paasdag per se bankstellen te willen bekijken. Doe dat op elke dag van de week, maar niet morgen. Je komt gegarandeerd in een file terecht want nog steeds ontbreekt het niet aan medeburgers die inderdaad niet goed bij hun kanis zijn. Of anders hebben zij een plank voor hun kop van Vijfsluizen tot aan het eind van de Rotterdamsedijk. Je wilt toch geen onderdeel zijn van de gemotoriseerde domheid. Vroeger – een halve eeuw geleden – zeiden mensen die leuk wilden zijn tot kotsens toe dat ze op vakantie gingen naar Balkonië.

Wisten zij veel dat voor hun kinderen en kleinkinderen dit onverhoeds het enige uitstapje was dat er nog in zat.