Welkom terug in het echte leven

COLUMN - Gek genoeg was het me nauwelijks opgevallen: er was te veel te zien en te doen, in de natuur van Oostenrijk en op en langs het strand in Italië. Wat een leven! Van kabbelende beekjes tot het levendige gespetter in de branding, van het plezier om samen te eten en drinken tot het geflaneer in de smalle straatjes van ‘ons’ dorp. 

Maar nergens werd het zo’n pestzooi als in Schiedam. Soms waren de straten stil, soms vol, maar nooit waaide het papier in het rond, was het uitkijken voor de stront. Soms waren de mensen lief en attent, elders vooral met zichzelf bezig, maar nergens flikkerden ze hun zooi neer voor een ander. Niemand had huisvuil dat hij of zij niet anders kwijt kon dan op een hoek, voor een container of waar dan ook. Niemand - zou het nou echt? ja, ik denk het wel - vond het normaal  straat of strand te vullen met troep, gewoon, omdat iemand er nu eenmaal vanaf moest. 

Welkom terug in het echte leven! Welkom thuis.

Maar ik heb er genoeg van. Waarom zouden we genoegen nemen met het laten vergallen van ons plezier door een paar sukkels? Waarom vinden we het blijkbaar een soort van normaal dat de mensen van Irado de troep steeds maar weer opruimen? Ik zou er gek van worden, te moeten uitrukken bij kou en hitte om de stoep te vegen, vuilniszakken van containers te halen, papier te prikken, omdat een paar sneue types niet de beleefdheid opbrengen iets verder te denken dan de eigen neus lang is. 

Waarom vinden we het normaal dat de stad vergeven is van troep. Omgewaaide of door meeuwen lekgeprikte vuilniszakken, verpakkingen van de snelle hap bij de Mac, lege dozen van nieuwe aanschaf. De Schiedamse havens vergeven van de plastic dat erin waait, mensen die de lol vergaat omdat ze steeds maar tegen troep aan moeten kijken. Ik vind het niet langer normaal. Ik doe niet meer mee. Ik pik het niet langer.

Daarom stel ik het volgende voor:
* Ouders nemen zich voor hun kinderen niet te verpesten door een voorbeeld te geven van ‘pleur maar weg’
* En leren hun kroost dat mens en natuur er enorm op vooruitgaat als je respect hebt voor de buitenomgeving
* Op school verplichte lessen hierover - met praktijkonderdelen; in Oostenrijk stonden borden hoe lang het duurt eer iets is vergaan, zo lang het duurt voor plastic tot stof is vergaan, dat wil je niet weten
* We corrigeren elkaar als we zien dat een ander in de fout gaat - en we laten zo’n correctie rustig over ons heenkomen als we dat zelf per ongelijk eens zijn
* Irado probeert nog eens alle Schiedamse huishoudens te voorzien van een afvalpas
* We betalen allemaal een klein beetje meer belasting om ervoor te zorgen dat er nog wat meer mensen door Irado kunnen worden aangenomen om de stad schoon te houden
* En om een paar inspecteurs in dienst te kunnen nemen: mensen die de buitenruimte in het oog houden, al dan niet ondersteund met camera’s, om de stad in de gaten te houden en mensen die de fout in gaan hierop te wijzen
* Mensen die echt niet willen worden aangepakt: wie bij herhaling de fout in gaat, gaat dat voelen - net als bij snelheidsovertredingen - met oplopende boetes desnoods 
* Alle Schiedammers kijken op hun komende vakantie goed uit hun doppen om te zien hoe het ook kan - want zelfs in Brabant of Drente zijn de straten schoner dan hier
* We nemen ons samen voor om geen genoegen te nemen met de pestzooi en samen bij te dragen aan een schone straat - af en toe zelf papierprikken is natuurlijk niet verboden.