Bij het overlijden van Hubert Beckman

Ansichtkaart uit de collectie van Hubert Beckman met daarop de Korenbeurs, niet gedateerd

SCHIEDAM - Afgelopen zaterdag overleed Hubert Beckman. Een paar weken geleden was hij nog vol trots. Het Erasmus Medisch Centrum had hem geselecteerd als deelnemer aan een internationaal onderzoek naar de vorm van kanker waaraan hij al een tijd leed. Weldra bleek echter dat de ziekte zo ver was voortgeschreden dat dit geen zin meer had.

Die trots en dat optimisme waren tekenend voor Hubert. Hij was een doorzetter en het werkwoord 'opgeven' kwam in zijn woordenboek niet voor. Dat tekent zijn leven en tegelijkertijd zijn belangrijke nalatenschap aan onze stad. Hubert legde een enorme verzameling ansichtkaarten van Schiedam aan, die hij één voor één zorgvuldig documenteerde. Het zijn er meer dan vierduizend en ze worden nu opgenomen in de digitale collectie van de Historische Vereniging Schiedam. Uiteraard zullen ze een verwijzing naar Hubert Beckman dragen. 

Hubert Beckman werd ongeveer vijfenzeventig jaar geleden geboren op de Westfrankelandsestraat in een groot katholiek gezin met als ik het goed heb twaalf kinderen. Vader Beckman was organist. Hij gaf niet alleen zijn kunstzinnige inslag aan het nageslacht mee, maar ook de ambachtelijkheid, die een musicus nodig heeft. Alle kinderen Beckman leerden allereerst een ambacht, dat zij vervolgens op artistieke wijze uitoefenden. Het hing van hun karakter af wat overheerste. Zo ontwikkelde Huberts broer Paul zich tot een kunstenaar die zijn inspiratie in zeer bijzondere meubels kwijt kon, terwijl ze in Boymans van Beuningen de timmermansvaardigheden van Gerard niet konden missen bij het inrichten van tentoonstellingen. Tegelijk maakte deze broer van Hubert in zijn eigen atelier vrij werk.

Hubert vond een baan voor het leven bij Jan Madern in Vlaardingen waar hij het vak van fijn instrumentmaker leerde. Daarvoor heb je een scherp oog nodig en een zeer vaste hand. Om geen fouten te maken moet je bovendien een pietje precies zijn. Voor jou bestaan geen details. Alles is belangrijk. Die eigenschappen kwamen Hubert goed van pas toen hij ansichtkaarten ging verzamelen, een uitvloeisel van zijn grote liefde voor Schiedam. Met eindeloos geduld ging hij de ontstaansgeschiedenis van elke kaart na. Ook analyseerde hij precies wat er op stond. Alles kwam terecht in een gemakkelijk doorzoekbare documentatie, waarvoor Hubert de computer inzette.

Denk niet dat hij zich verloor in gepriegel. Tijdens zijn werkzame leven maakte Hubert de ene grote reis na de andere. Hij wilde de hele wereld zien tot en met Antarctica. Dankzij zijn systhematische aanpak is hem dat ook gelukt. Het zegt iets over het karakter van Hubert dat hij een groot bewonderaar was van de architect en meubelmaker Gerrit Rietveld. Voor zijn plezier bouwde hij diens meubels precies op schaal in het klein na: rechtlijnig waren die modellen en evenwichtig, net als Hubert zelf. 

Niet dat hij altijd even gemakkelijk was. Je kon met hem in botsing komen als je naar zijn inzicht niet zorgvuldig genoeg was. Dan kon hij je op een afstand houden, niet uit woede maar uit teleurstelling.  

Gelukkig kwam dat zelden voor. Hubert was een hartelijk gastheer zoals velen weten, die zoals ik en mijn lief, met enige regelmaat bij hem in zijn vrijgezellenappartement op de Westvest werden uitgenodigd voor een eenpansmaaltijd. Koken met precies de juiste ingrediënten was óók iets dat je met gerust hart aan hem kon overlaten. 

Met al zijn drukke werkzaamheden is Hubert Beckman aan de liefde niet echt toegekomen. Dat had ieder hem graag gegund.

Door zijn verzameling ansichtkaarten zal hij onvergeten blijven. 

Zie ook dit artikel.