Het grote probleem van Schiedam

COLUMN - Afgelopen weekend werd ik weer eens geconfronteerd met het grote probleem van Schiedam. Het gebeurde indirect. Daarom vergt het uitleg. Of een omweg, zo u wilt. We lazen de juichende recensies over de film Oppenheimer. Regisseur Nolan – toch al voor geen kleintje vervaard – had zelfs voor zijn doen een topprestatie geleverd. Hij had er bovendien boodschappen in gestopt voor onze tijd. Wij wilden Oppenheimer onmiddellijk zien en omdat de toeloop groot was besloten wij een dag van te voren kaartjes te reserveren in Rotterdam. We merkten al gauw dat we het konden vergeten. Alles uitverkocht op twee plaatsen na in een kleine bioscoop, niet naast maar achter elkaar op de eerste en de tweede rij. Aanvankelijk besloten wij maar een weekje te wachten. Zelfs ik kwam niet meteen op ons laatste toevluchtsoord ook al ben ik hier geboren en getogen. Schiedam kent zijn eigen megatheater van Pathé en ook daar bleek Oppenheimer te draaien. Zou er nog plaats zijn? We raadpleegden de website en er was keuze te over. We selecteerden mooie stoelen. De volgende dag bleek de zaal goed maar niet geheel gevuld. We hadden voor de voorstelling aan het loket nog kaartjes kunnen krijgen. Die Pathé Schiedam is geen architectonisch hoogstandje, maar de zalen waren ruim, de stoelen zaten heerlijk en met de airco was alles dik in orde.

Ik weet zeker dat heel wat mensen in Rotterdam net als wij hun neus stootten toen zij probeerden een kaartje voor Oppenheimer te bemachtigen. Ze kwamen niet op het idee te kijken of er in Schiedam misschien wel een mogelijkheid was.

Dit is het grootste probleem van Schiedam: je kunt de inwoners van onze grote buurstad met geen stok naar ons toe krijgen. Een jaar of wat voor de coronacrisis opende een pop up restaurant in de Sodafabriek. De initiatiefnemers hoopten klanten uit Rotterdam naar deze bijzondere locatie te krijgen. Dat konden ze mooi vergeten. Toen kwamen ze op een lumineus idee. In Rotterdam werd bekend gemaakt dat er in de weekenden bijzondere diners werden gegeven op een strikt geheime locatie. Liefhebbers moesten een plaats reserveren in bussen, die van het Marconiplein zouden vertrekken. Het succes was enorm. De mensen van het restaurant moesten nee verkopen omdat de bus steeds weer vol zat. En de gasten waren enthousiast, niet alleen over het eten maar ook over de bijzondere plek. 

Je kunt Rotterdammers alleen maar met trucs naar Schiedam toe krijgen. Dat is het probleem. We zijn een grote onbekende en buiten de gemeentegrens denkt men dat we hier niets te bieden hebben. 

Schiedam 750 biedt een mooie kans daar verandering in te brengen. De kwartiermakers doen er goed aan dat in de uitgangspunten voor de viering op te nemen.