Weer tien zetels voor Wilders

Foto: Andrea Piacquadio

COLUMN - ‘Dat zijn weer tien zetels voor Geert Wilders in de peilingen’. Dat was het eerste wat ik vanochtend dacht terwijl ik de krant van de mat raapte. 

Term 'moeder' verdwijnt uit het bevolkingsregister, kopte het AD. 

Stelletje idioten. Ik snap het echt niet: bij alles wat er te doen valt om dit land mooier, beter, desnoods rijker, in ieder geval schoner, gezelliger te maken, gaat het om het gebruik van het woord moeder dat niet meer van deze tijd zou zijn. Omdat er mannen zijn die eerder vrouw waren en toen een kind baarden. 

Het land is te klein, als je onze nationale galspuwbak twitter, voortaan X, mag geloven. 

Jongens, laten we het gezonde verstand laten overheersen: natuurlijk kun je in een paspoort een categorie opnemen van mensen die gaande hun leven van geslacht zijn veranderd, maar dat betekent toch niet dat er wat mis is met moeder. Moeder Aarde, moeder Teresa, moederliefde, het is toch allemaal mooi zat. 

Wat er wel gebeurt is dat mensen die dat vinden, en die keer op keer voelen dat het lijkt alsof zij gek zijn geworden, in plaats van de wereld, hun kont tegen de krib gooien. Zich afzetten tegen de politiek-correcten. Die maakten meestal ook uit eerlijke overtuiging de wereld een beetje beter te maken, hun keuzes. Maar het begint er serieus op de lijken alsof die er keer op keer feilloos is slagen dat wat voor de ‘gewone’, nuchtere Nederlandse medemens gesneden kost is, vanzelfsprekend, altijd zo geweest en niks mis mee, ter discussie te stellen. En ik kan me voorstellen dat je daar op den duur een beetje erg pissig van wordt.

Werken die politiek-correcten buitenproportioneel vaak op een ministerie? Ook daar lijkt het op. Zal wel met hun overtuiging te maken hebben. Maar jongens, laten we het even gezellig houden: niet ieder mens wil alles wat hij van zijn vader of moeder, of gewoon uit het leven leerde, steeds maar ter discussie stellen. Mensen willen niet dat de afwijking de regel gaat bepalen. Dat we ons bij alles wat we willen, moeten aanpassen aan de norm van de meest kritische, de minst meegaande. Zij willen ook zichzelf kunnen zijn, uit kunnen gaan van hun gezond verstand, met zelfvertrouwen het leven tegemoet, dat soms toch al zo moeilijk is.

Dan wil je je moeder gewoon moeder noemen, en andermans moeder ook. ‘Ouder uit wie het kind geboren is’? Je moeder!

En voor de mensen die het te veel wordt, die geërgerd keer op keer maar weer het gevoel krijgen dat ze voor gek worden uitgemaakt, heeft Geert Wilders zich weten op te werpen als het kritisch geweten van de natie, met zijn 'doe eens gewoon man!'. Als die gekkies met het grote geweten mij aan de kant zetten, dan zal ik hun eens aan de kant zetten. Zoiets. Dan gaat mijn stem naar de tegenpartij, die ondertussen het formaat van een volkspartij heeft aangenomen. 

Zal de wal ooit het schip keren? Ik hoop dat het zo ver niet komt, en dat we gewoon weer normaal gaan doen.