Het leven te mooi om afscheid te nemen - en dan ben je 107

SCHIEDAM – Het is niet zo maar een bankje, het Leny Paauwebankje dat sinds een half uurtje te gebruiken is voor Huize Frankeland. Het bankje is heel fijn om op te gaan zitten, samen met iemand in een rolstoel. Past precies.

En dat kwam goed uit, want Leny Paauwe-Groenevoud, de naamgeefster van het bankje die vandaag 107 jaar oud werd, kan al enige maanden niet zonder de rolstoel. Vanuit die zetel poseerde zij vanmorgen welgemutst voor de vele fotografen en cameramensen. Samen met burgemeester Cor Lamers en haar enige kleindochter Kitty Paauwe. Past precies.

Tsja, dat heb je met vrouwen van enige maturiteit. Die kunnen tegen een stootje. Leny (officieel Helena) Paauwe was de afgelopen dagen niet zo lekker; grieperig, de dokter keek haar gisteravond nog even na. Maar dat beneemt je natuurlijk niet de pret op een dag dat je letterlijk in het zonnetje staat, als oudste inwoonster van Schiedam ooit.

Schiedam gaat nu met de Paauweveren pronken, maar Leny (en niet Lenie, zoals veel mensen, ook Schiedam24 eerder, schrijven), is geboren Alkmaarse. Al jong kreeg ze verkering, met wat uiteindelijk haar levensgezel zou worden, voetballer Jaap Paauwe. Goed voor 127 wedstrijden in Feyenoord 1, waarvan de meeste nog voor dat De Kuip er stond, negen maal volgens kleindochter Kitty uitkomend in het Nederlands Elftal, met een debuut op 29 maart … 1931. Onvoorstelbaar. Leny moet het sinds 1982 zonder haar Jaap doen.

Al die tijd woonde het echtpaar Paauwe, dat één zoon kreeg, in Rotterdam. Naar Schiedam kwam de sterkste vrouw ooit hier ter stede pas vijf jaar geleden. Kitty woonde al in Schiedam en zag kans haar oma in een Schiedams verzorgingshuis te krijgen, want een gezin en werk, en zorg voor oma combineren, dat moest efficiënt. “Oma is altijd een soort van moeder voor me geweest”, zegt Kitty.

De gang naar Frankeland moest gemaakt worden omdat oma kort voor haar honderdste verjaardag een heup brak. “Binnen twee weken echter was ze hersteld.” Leny Paauwe-Groenewoud kon zelfs zelfstandig op het complex gaan wonen. Haar vlotte herstel hing vast samen met haar goede gesteld. “Tot in haar zeventigste, tachtigste jaren maakte oma nog een spagaat.” Ze was in haar jonge jaren een turnster geweest van hoog niveau, zat in de selectie voor de Olympische Spelen, waarschijnlijk die in Amsterdam, maar redde het net niet tot dat hoogste niveau.

Oh, en vergeet ook niet: het sterke geslacht Groenewoud. Mama en papa werden beiden 96.

Nu is Leny 107, maanden ouder dan meneer Van Geijl ook in Schiedam werd. Ze is broos van gezondheid, en in het koppie wordt het ook allemaal wat lastiger. Mevrouw Leny woont niet meer zelfstandig, maar op een afdeling in Frankeland. Maar vrolijk en lief is en blijft ze, zeggen de andere bewoners van het huis die vandaag even langskomen om de feestelijkheden mee te maken. Het leven is tenslotte mooi genoeg om 107 jaar mee te willen maken…