Ik ben blij dat het september is

'Toch ben ik blij dat het september is', verzuchtte ik tegen de 'image-creator' van Bing. Toen kwam prompt dit. Inderdaad, zo kun je het ook bekijken.

COLUMN - Vandaag is het 1 september. Die dag roept altijd speciale gevoelens bij mij op van uiteenlopende aard. Ik wil ze ditmaal eens met u delen. 

De scholen zijn al lang en breed begonnen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het gigantische bord dat op de Van Haarenlaan is neergezet vlakbij de Piersonstraat. Daarin worden automobilisten opgeroepen hun snelheid te matigen vanwege de overstekende jeugd. Aan de ene kant van de weg bevindt zich een lagere school, maar aan de andere kant prijkt het Lyceum Schravenlant. De afbeelding van een paartje zonder helm op een fatbike hoort er daarom net zo goed bij, maar dat heeft de gemeente blijkbaar nog niet ontwikkeld. 

Hoe dan ook, het onderwijs is weer begonnen en de RET heeft de zomerdienst weer vervangen door een normale, hoewel het verschil niet echt duidelijk te merken valt. 

Het is vandaag vast mooi weer en in deze tijden van klimaatverandering stijgt de temperatuur vast nog een paar keer zodanig dat de drang ontstaat met de metro naar Hoek van Holland af te reizen. 

Aan de andere kant: dat gaat zomaar niet. De vakanties zijn voorbij en iedereen is – al dan niet thuis – aan het werk. Ik ben benieuwd hoe het zou vallen als iemand met laptop en al aan het strand gaat liggen, iets wat de collega´s en de inbellers van andere bedrijven merken als ze contact opnemen. Let wel: ik zou daar niks op tegen hebben. Als thuis werken de norm is, dan moet de directie elke controle tijdens de werkzaamheden laten varen en personeel alleen afrekenen op resultaat. Dan is er geen centje pijn, maar er zijn te veel managers die zich nog zo´n chef van zestig jaar geleden wanen die tussen de machines doorwandelde om te speuren naar arbeiders die er de kantjes vanaf liepen. Ik weet nog dat ze bij de toenmalige Rotterdamse Bank op de Gerrit Verboonstraat recht tegenover het oorlogsmonument een speciaal podium hadden gebouwd. Daarop troonde een of ander opperhoofd dat op die manier alle medewerkers van de bank in het oog kon houden. 

Hoe dan ook, in september roept de plicht op schrille toon. Bij allerlei activiteiten die in juli en augustus nog zo´n beetje half en half werden voortgezet, is het nu weer volle kracht vooruit. 

De Schiedammers staan deze maand twee publieke manifestaties te wachten: de Open Monumentendagen op 14 en 15 september en de Brandersfeesten aan het eind van de maand. Het fundament daarvan bestaat uit vrijwilligers en die zijn nu al bezig een tandje bij te zetten. September is tenslotte de maand waarop de stad weer tot leven komt. Dat gaat niet vanzelf. Dat vereist inspanningen.

Die zijn dan ook nog eens in de opmaat tot Schiedam 750. Daar zijn nu al veel stadgenoten mee bezig. Zij zetten de schouders eronder. Bewijs? De aanvragen om ondersteuning die bij het bureau Schiedam750 op de Hoogstraat massaal binnenstromen. 

September is de maand dat je al je tijd niet meer voor jezelf hebt. Na de rust van juli en augustus wórd je weer geleefd. Tenminste als je niet oppast.

Toch ben ik blij dat het september is.