Vossenstaart

Beeld gemaakt het kunstmatige intelligentie

COLUMN - In de Boylestraat is altijd wat te doen. Dat was veertig jaar geleden al zo toen ik er in de buurt woonde. Nu hebben ze er weer een vossenstaart gevonden zonder de bijbehorende vos.

Dit stelt de omwonenden en de gezagsdragers voor raadsels. Hoe kan dit? Het is al niet bijzonder meer als vossen zich in de straten van de stad wagen. Wij mensen zijn steeds dichter in de buurt van hun territoria komen wonen. Geen wonder dat ze bij ons ook een kijkje nemen, vooral omdat we allemaal voedselresten laten slingeren waar deze diersoort graag een hapje van mee-eet. Als ik een vos was zou ik mij graag in de buurt van een dönertent ophouden. Daar valt altijd wel wat te halen voor een slim en geduldig beest dat er een meester in is zich aan het zicht te onttrekken. Ook op de Boylestraat: die is helemaal niet zo ver van het grote ruige terrein tussen de Rotterdamsedijk en de Merwehaven waar allerlei geschikte plekken zijn voor het graven van een hol. De vos woont onder ons. Hij is de buurman die er wel is, maar zich nooit laat zien. 

Maar een losse staart? Die wordt al eeuwen door coole gasten als versiering gedragen. Je kunt ze op het internet overal krijgen. De meeste zijn vals, maar er worden ook echte exemplaren aanboden.

De watergeuzen uit de tachtigjarige oorlog hingen ze al aan hun riem. Ze lieten daarmee zien dat ze nergens bang voor waren en zich van niemand iets aaNtrokken. Deze mentaliteit heerst ook in bepaalde delen van Schiedam-Oost. 

Niet zo gek dAt iemand juist daar zijn vossenstaart is verloren.