Debacle, dat is toch een Frans woord?

COLUMN - We waren nog op vakantie maandag, in Frankrijk. Geen Tour de France daar, maar wel in mijn stadje eigen stadje: de vrouwentour kwam door Schiedam. 

De eerste etappe van de vrouwentour werd van begin tot eind in beeld gebracht. Mooi dus. Op andere sites als Schiedam24 kon ik de foto’s zien die werden verzameld, om een beeld te krijgen wat er nog allemaal meer gebeurde dan kijken naar vele - wat een groot peloton toch, voor de dames?! - bontgekleurde dames op een racefiets. 

Mooi gezicht hoor - maar ik keek toch vooral ook naar de straten waar de dames doorheen reden. En toen kwamen er ook nog beelden vanuit de helikopter. 

En werd het toch weer een beetje een teleurstelling. Want hoe aardig de stad er ook bij lag, erkenning was er niet. Kijk naar bijgaande foto’s: net als in Frankrijk, waar iedere - inderdaad vaak bijzondere - dorpskerk in beeld wordt gebracht, met soms nog een toeristische toelichting erbij, was daar ook Schiedams jongste molen te zien: ‘Moulin De Kameel’. Ondertitel: Rotterdam. 

En even verderop - wat een groene oase was dat!: Julianapark, Rotterdam.

Vlaardingen verging het niet anders, werd ook tot Rotterdam gemaakt. Pas in Maassluis leek de tour Rotterdam verlaten te hebben.

Toen hoorde ik bij omroep Twee de Vlaardingse wethouder, Bart Bikkers heet die man, uitleggen waarom hij zo blij was en dit zo’n mooie dag voor zijn stad was. “Het allerleukste is te beseffen dat onze stad straks in 190 landen wordt verkocht.” Hij zei het gewoon: ‘verkocht’. Dit hele spektakel was bedoeld om Vlaardingen in de uitverkoop te doen. Ik neem aan dat zijn Schiedamse collega er niet veel anders over dacht: promotie voor de stad, kom maar op, al die toeristen die voortaan weten hoe mooi Schiedam (en Vlaardingen) is! 

Moeten we dan concluderen dat dit volledig is mislukt? Lijkt me wel!

Bikkers zei ook: “Daarbij: zien sporten doet sporten.” Mensen die zich inspannen voor een uitmuntende sportprestatie zijn voorbeelden die uitnodigen tot navolging. Zoiets. Maar ook wat dat betreft was de doortocht door Schiedam geen succes. Want bij de aankondiging van de komst van het tourpeloton niet was verteld, is dat er in de stad helemaal geen wedstrijd werd verreden. Het was een soort optocht, een defilé op zijn Frans: lekker naast mekaar achter een auto aanrijden, terwijl collega’s nog druk waren met het oppompen van hun banden of het werkend krijgen van hun oordopjes. Geen wedstrijd, geen uitnodiging. 

Tsja. ben ik dan te kritisch als ik zeg dat het op die manier gewoon van nul en generlei waarde was, die doortocht? Benieuwd wat het heeft gekost…  

PS. Dit schreef ik van de week. Maar nu, een paar dagen later, denk ik ook: oké, er was ook vrolijkheid op de foto’s, en trappende kinderen op het Stadserf en een meneer met een accordeon en gewoon een stralende drukke stad op een maandagochtend. Ik zag ook een stad waar het om dat moment leuk was. Misschien moeten we dat maar laten overheersen en vasthouden.