Juffrouw Hanneke viert feest

SCHIEDAM - Juffrouw Hanneke van IKC Kethel stond vandaag wel extra zonnig op - en de glimlach verdween niet meer van haar gezicht vandaag. De wetenschap dat ze al 45 fijne jaren voor de klas had gestaan maakte dat deze 4de april een bijzondere dag zou worden. Daarna volgden de kinderen van haar groep 1/2 die haar weer deden realiseren hoe mooi het leven is. En toen ze als verrassing in het zonnetje werd gezet, nou ja, toen was het feest.

Meester Henri Sneller had de microfoon gepakt, op een zoemend schoolplein in Kethel. Het Sprookjesproject zou worden afgesloten, dus de school zou zich verzamelen op het plein, het was immers mooi weer. Maar waar kwamen opeens die oud-collega's vandaan? En toen begon Sneller, directeur, over een sprookje, niet onverwacht, maar een sprookje dat zich hier op school had afgespeeld. Hoe een klein meisje toch wel tamelijk lang geleden op de Julianaschool zat en het daar zo geweldig naar haar zin had, dat ze dacht: 'als ik groot ben, wil ik ook voor de klas staan'. "Het voelt bijna als een sprookje, zo'n fijne plek!"

Maar het prinsesje werd koningin - 'zo zie ik haar toch wel, als koningin van de onderbouw'. "En als je een aantal jaar ergens goed in bent, dan verdien je het om iets moois te krijgen." Als je dus 45 jaar op school les hebt gegeven aan kinderen, en soms hun kinderen, en zelfs al hun kleinkinderen, dan moet dat geschenk wel iets heel bijzonders zijn. "Een ferme handdruk en een bos bloemen en 'een fijne dag nog', dat kan toch niet?!"

Nu had juf Hanneke zich al eens laten ontvallen dat een ritje met een koetsje haar wel wat leek. Dat was toen ze veertig jaar voor de klas stond - precies in Coronatijd. Of het een grapje was, of toch een lang gekoesterde wens aan het licht bracht, zegt het verhaal niet. Maar het werd wel gehoord. Toen kwam het er niet van, maar vandaag wel. Dus toen Niek Barendregt van koepel Un1ek haar toch de bloemen in handen had gedrukt, was het: hopla, wie gaat er mee? En het mooie koetsje in, voor een paar rondjes Kethel. De kinderen, en veel van hun ouders, de collega's en de oud-collega's en ook zo de nodige buren en bekenden stonden langs de kant. En een beetje koningin was ze wel, die Hanneke Polhuis, wuivend en zwaaiend en lachend, want het is een heerlijke dag! 

Overigens: er volgen er nog vele, zo is de bedoeling. Juf Hanneke wordt volgende maand 66 en wil zeker nog dit schooljaar, en het volgende, voor de klas staan. Fijn!