Seniorenhuishoudens gaan leven brengen in KPN-centrale

De beelden van de nieuw- en verbouwing zijn tekeningen van SOR

SCHIEDAM - Het moet een fijne woonplek worden voor Schiedamse senioren: het voormalige PTT-/KPN-kantoor aan de Tuinlaan. Ontwikkelaar en exploitant SOR wil daar van 48 seniorenappartementen in het tweede halfjaar van 2026 de sleutels aan nieuwe huurders kunnen uitgeven.

Manager Vastgoed van SOR, Remco Bouter, ziet het al helemaal voor zich. In twee gebouwen op nu nog Tuinlaan 114 een nieuwe woonstek voor senioren, en dat gaat overigens al op voor vijftigplussers. “Dicht bij het openbaar vervoer, bij winkels, in een fijne omgeving.” Tussen Tuinlaan en Buitenhaven, met een mooi park voor de deur, en een levendig water erachter. 

De plannen zijn er al lang, voor het eerste Schiedamse project van Stichting Ouderenhuisvesting Rotterdam (SOR). “We kochten het KPN-gebouw al jaren geleden”, aldus Bouter, dat wil zeggen, tien jaar, of meer. Terwijl de telefoniedienst er tot december afgelopen jaar nog gewoon in functioneel was. 

Het gebouw, het complex eigenlijk, waar al het telefoonverkeer van en naar Schiedam werd afgehandeld, bestaat uit twee delen. Het voorste, aan de straat in de Tuinlaan, dat Bouter ‘beeldbepalend’ noemt, en waarbij hij graag in het midden laat wat dan het beeld is dat bepaald wordt. “Toentertijd waren er ook mensen die dit mooi vonden.” Daarachter, praktisch aan het water, staat een gebouw dat ooit deel uitmaakte van het post- en telegraafkantoor, zo te zien gebouwd ergens kort na de oorlog. Het voorste gebouw wordt, op de kelder na, gesloopt; het achterste blijft bewaard, wordt gerenoveerd en krijgt er een verdieping bij. Als het aan SOR ligt: de omgevingsvergunning is ondertussen aangevraagd. 

Na de sloop en bouw/verbouw resteren 48 appartementen, een binnentuin (met daarin een gebouwtje ter grootte van een flinke garage, waarin de schakelfuncties van het Schiedamse telefoonnet nu zijn gebundeld) en een gemeenschappelijke ruimte. Daar kan ontmoeting en een scala aan functies plaatsvinden. “We kennen in al onze complexen ook een huismeester”, aldus Bouter. Die zal niet permanent beschikbaar zijn, maar kan wel een oogje in het zeil houden en de bewoners ondersteunend zijn op velerlei gebied, waaronder de praktische ‘woonzaken’, als ook gezondheid. 

Maar een ideale bewoner ziet Bouter dan weer niet voor zich - iemand die alle avonden voor gezelligheid in de gemeenschappelijke ruimte zorgt of zo. Om de simpele reden dat de woningen via het bestaande woningverdeelsysteem beschikbaar komen. Het worden ook sociale huurwoningen, met een huur dus onder de huurgrens van nu zo’n 880 euro. SOR treedt hier op - ‘en dat zijn we feitelijk ook’ - als woningbouwcorporatie. “Maar dan een categoriale. Je hebt studentenhuisvesters, en wij zijn gericht op ouderen. We zijn wat dat betreft een van de drie in Nederland.” SOR ontstond in de jaren 80 en wil er ‘juist zijn voor senioren met een smallere beurs’, aldus Bouter.

SOR is momenteel met de verhuur van zo’n achtduizend woningen actief ‘van Nesselande tot Brielle’, en met dit project voor het eerst ook in Schiedam. Het werkt mee aan de realisatie van de wens die er bijna maatschappijbreed wordt gevoeld om voor doorstroming op de huizenmarkt te zorgen. Door ouderen te huisvesten in comfortable, gelijkvloerse appartementen, komt er elders woonruimte vrij in ongelijkvloerse woningen, groter denkelijk ook, die weer door gezinnen kan worden bewoond. Zo snijdt het mest aan twee kanten, waar het gaat om het bestrijden van de woningnood.

SOR kent daar verschillende voorbeelden van, variërend van het versnellen van bouwprojecten, tot het beter benutten van bestaande gebouwen door optoppen (een verdieping op een gebouw), of ondertoppen (een verdieping die bijvoorbeeld door een zorgpartij werd gebruikt maar is vrijgekomen opnieuw ombouwen tot woningen) en ook projecten om grote woningen te splitsen of door meer mensen te laten bewonen. “Dan kan het ook gaan om het faciliteren van een verhuizing bijvoorbeeld”, legt Bouter uit. “Denk aan mensen die door pensioen en toeslagen samenwonen, maar toch een eigen woning aanhouden.” Al die initiatieven en projecten hebben als voordeel dat ze tamelijk snel tot nieuwe woonruimte leiden, in plaats van de grote nieuwbouwprojecten die tien, twintig jaar tot realisatie kunnen vergen. 

Voor het voorste gebouw van het complex, het jaren 70 pand in de Tuinlaan, is toch gekozen voor sloop, omdat het behalve weinig aantrekkelijk en geliefd, ook een pand is ‘met een moeilijke indeling’. Met afwijkende hoogtes met name. “Verder is het in het algemeen best lastig om een kil kantoorpand om te bouwen”, aldus Bouter. Met het achterliggende kantoor gaat dat veel beter, met name vanwege de maatvoering en de grote raamvlakken die er nu al in zijn. 

Tussen de twee panden - het eerste krijgt een vergelijkbare, iets kleinere maat dan wat er nu staat - komt de ingang tot de ondergrondse parkeergarage. 

Bouter rekent erop dat de sloop van het voorste pand rond de zomer volgend jaar kan plaatsvinden. Oplevering van de nieuwbouw kan dan, zoals gezegd, na de zomer van 2026. Het liefst zou hij nog sneller willen gaan, maar hij weet wat er allemaal komt kijken bij een dergelijke ontwikkeling. 

Voor de huidige gebruikers van het pand, een achttal kunstenaars, kan het oponthoud niet lang genoeg duren; zij beschikken momenteel over ruime, goed geoutilleerde ateliers met veel licht. Andere Schiedammers, zeker zij die op zoek zijn naar een woning, zullen dat anders zien.

Nancy Hoogstad werkt in het souterrain van het pand; achter haar werk is de hellingsbaan goed te zien, waarover de PTT-kabels het pand voorheen binnenkwamen