Pasen in Schiedam

COLUMN - Ik kreeg er weer eentje doorgestuurd van mijn moeder: zo'n fotootje waar de ergernis vanaf straalt. "Moet je kijken, is het Pasen en kijk je tegen zo'n pestzooi aan!", schreef ze erbij. 

Ze kan het maar moeilijk begrijpen, opgeruimd en schoon als ze altijd is geweest: dat mensen zo totaal schijt hebben aan hun omgeving. 'Je boeltje moet er toch een beetje mooi bijstaan', zijn woorden waarmee ze ons doodgooide en waar we haar om uitlachten. Maar nu moet ik zeggen: ik ben het eigenlijk volledig met haar eens. 

Kijk, de tijd dat we zelf wekelijks onze stoepen schrobden, aan voorjaarsschoonmaak deden en liever wat minder ver op vakantie gingen dan dat er iets aan het huis mankeerde, bladderende verf, een barst in een ruit, troep in de dakgoot of gewoon wat vuil van wind en regen, ja, blijkbaar ligt die achter ons. Natuurlijk was het ook wel een beetje de schone schijn ophouden. En mooi dat mensen blijkbaar minder om uiterlijk en meer om innerlijk geven - ook al zou je dat ook niet zeggen als je op Instagram rondstruint. 

Maar dat het je zo koud laat dat het inderdaad een pestzooi wordt, daar kan ook ik met mijn verstand niet bij. Dat weet je toch, als je een vuilniszak met etenswaren buiten zet in het Schiedamse voorjaar?! Dat de troep over straat gaat. Lekker feestelijk, vrolijk Pasen! 

En leuk hoor, al die mensen die zo blij zijn dat onze stad 750 jaar heeft overleefd, maar zouden we niet wat meer tijd en energie en aandacht moeten steken in het schoonhouden van onze stad, in plaats van weer een tentoonstelling, musical of rondwandeling te organiseren? Want als je door de stad loopt, dan wil je toch mooie dingen zien?