Waarom zoveel vrijwilligers intocht van Sint rug toekeren

COLUMN - De intocht van Sinterklaas vindt dit jaar op beperkte schaal plaats. Van een bezoek aan de wijken kan geen sprake zijn. Dat komt niet door Corona maar vanwege het feit dat negentig procent van de vrijwilligers zich heeft afgemeld. Zij kunnen zich niet vinden in het besluit van de Stichting Evenementen Promotie Schiedam (SEPS) helemaal over te gaan op de roetveegpiet. Voorzitter Kees Janse haalt daar blijkens het Algemeen Dagblad van vrijdag zijn schouders over op. Dan maar niet. Als de vermaledijde Zwarte Piet maar wordt afgevoerd.

Het is heel voorstelbaar dat bijna alle vrijwilligers de pijp aan Maarten hebben gegeven. Zij voelen zich beledigd en weggezet. Al jaren wordt hun onschuldige liefhebberij uitgemaakt voor een racistische praktijk. Nu heeft de SEPS zich daar blijkbaar bij aangesloten. Ik zou me ook niet op deze manier laten schofferen.

Het Sinterklaasfeest is een duizenden jaren oude traditie met wortels in de Germaanse tijd. Zowel de goedheiligman als zijn knecht vinden hun oorsprong in bovennatuurlijke wezens. Sint Nicolaas is de oppergod Wodan in een christelijk gewaad. Zwarte Piet is een vruchtbaarheidsgodje. Niet voor niets draagt hij zak en roe bij zich. Onder invloed van beeldtaal uit Amerika, in het bijzonder de blackface theatertraditie zijn veel mensen in Zwarte Piet een racistisch symbool gaan zien, dat bedoeld is om mensen met een donkere huidskleur belachelijk te maken. Hij wordt zelfs in verband gebracht met de transatlantische slavenhandel. Om die reden moet Zwarte Piet verdwijnen of op zijn minst worden aangepast. Vrijwilligers zoals die van SEPS worden op strenge toon aangezegd dat zij van het pad der zonde terug moeten keren. Als zij zich vervolgens gekwetst tonen door die ongefundeerde beschuldiging, worden zij opnieuw veroordeeld. Daarom keren die vrijwilligers de intocht van Sinterklaas zo massaal de rug toe.

Wij leven in een multiculturele stad met symbolen en tradities uit alle windstreken. Je komt dan ook regelmatig verschijnselen tegen die je met je eigen achtergrond niet onmiddellijk begrijpt. Zo is bijvoorbeeld het offerfeest van de moslims een groot festijn waarin het delen met elkaar centraal staat en geen grote slachtpartij van lieve geitjes en schapen. Ook is de besnijdenis alles behalve een zinloze marteling maar een ritueel met een diepe betekenis en een hoogtepunt in het leven van een jongen die zich nu echt groot kan voelen. Vraag het de betrokkenen en luister naar ze. Anders komen we in een heel enge samenleving terecht waarin we elkaars tradities, gewoontes en cultuur veroordelen zonder ons er echt in te verdiepen.

Daar komt alleen maar conflict van. En racisme.