Appelmarktbrug

COLUMN - Al een maand staat de Appelmarktbrug open en er gebeurt niets. Daarmee is een wezenlijke verbinding naar  het westen van de stad afgesneden zonder dat iemand er iets aan lijkt te willen doen. Je zou bijna denken dat het de bedoeling is. Zo wordt het winkelend publiek wel gedwongen gebruik te maken van dat ambtenaarlijk project, de Taanbrug, die gezien de reacties van de omwonenden destijds beter de Ongevraagde Brug had kunnen heten.

Ik heb dat destijds gesuggereerd en ben nog steeds voorstander van omdoping achteraf. De naam Taanbrug ligt gezien de naburige Taansteeg voor de hand maar is saai en nietszeggend. Wie – ook als toerist – de Ongevraagde Brug ziet, vergeet die naam nooit meer net zo min als dat gebeurt met de Magere Brug in Amsterdam. Je hebt er als Schiedammer bovendien een mooi verhaal bij. Helaas is men in onze stad geneigd iets dat uniek lijkt te worden, onmiddellijk te vergewonen.

Het is natuurlijk Poetinesk nepnieuws dit soort zaken achter de blijvende kapotheid van de Appelmarktbrug te zoeken. Dat deze belangrijke verbinding over de Lange Haven zo lang niet gerepareerd wordt, zal wel met lamlendigheid te maken hebben, met een gebrek aan gevoel voor urgentie op het Stadskantoor, zoals dat met een moderne term heet. Misschien is er best wel reden voor deze almaar voortdurende panne. Een schroef die speciaal gesmeed moet worden of zo en in Frankrijk besteld waar er grote wachtlijsten bestaan. Er is immers zoveel personeelsgebrek, meneer, en de kosten rijzen ook de pan uit.

Ondanks dit alles verdient de Appelmarktbrug deze urgentie wel. Ze is een ijkpunt in het brein van alle Schiedammers, dat bijna op gelijke voet staat met de Koemarkt. Dat kun je zo niet laten. Je kunt de burgers niet tegen een afgesloten brug aan laten lopen zonder dat je perspectief biedt. Zonder dat ze een bord aantreffen met daarop wanneer ze weer van hun geliefde Appelmarktbrug gebruik kunnen maken. Op zijn minst.

Maar dit is ongeïnteresseerdheid. Puur en zuiver een gebrek aan belangstelling.