AvS-fractie vraagt om aanpak overlast jongeren Geuzenplein

Bekend zijn de problemen rond het Geuzenplein rond oud en nieuw, zoals hier op de foto van 31 december 2022; foto: Flashphoto

SCHIEDAM - Het is tijd voor actie om iets te doen aan het ‘terroriseren’ van bewoners en winkeliers op en rond het Geuzenplein. Dat stelde Jeroen Trouborst namens Alles voor Schiedam (AvS) gisteravond in de gemeenteraadsvergadering.

Tijdens een ingelast debat tijdens de vergadering bracht Trouborst zijn zorgen - ‘als raadslid en als vader van twee kinderen’ - over de situatie rond het winkelplein in Woudhoek naar voren.

Eerder werd al al gesproken over ‘groepen jongeren die voor veel overlast zorgen’, aldus Trouborst. “Maar nu zijn er zeer verontrustende signalen. Ouders van sportende kinderen durven hun kinderen niet meer alleen naar het sportpark te laten fietsen.” De route voert vaak langs het Geuzenplein. “Er zijn meerdere voorbeelden dat kinderen door een groep jongeren wordt lastig gevallen, achtervolgd, geïntimideerd of zelfs erger”, aldus het raadslid in zijn inbreng tijdens het Actualiteitendebat. “Zo ook weer afgelopen weekend.”

Niet alleen kinderen zijn de dupe van de lastigvallende jongeren. “Ook als we winkeliers spreken, luiden zij noodklok.” Trouborst kreeg dingen te horen als: ‘ze stelen als de raven’, ‘het is wachten tot het een keer uit de hand loopt’ en ‘mijn personeel is bang deze jongeren aan te spreken’. 

Het gaat om een groep van wisselende samenstelling, misschien ook wel over meerdere groepen, zo kreeg het AvS-raadslid te horen. “Jongeren die het bezit van messen dood normaal lijken te vinden, die de buurt terroriseren en die geen enkel respect hebben voor gezag, andere mensen en normen of waarden.”

De fractie van Trouborst vroeg het college in het debat welke actie ondernomen kan worden. Zelf opperde AvS: beter of meer handhaven op het samenscholingsverbod, extra surveilleren op momenten dat het ertoe doe en cameratoezicht. “Niks doen is voor ons onacceptabel."

Tom Janssen van de VVD voegde toe dat handhaving van het messenverbod dat Schiedam ‘als eerste gemeente’ invoerde, al zou kunnen helpen, omdat veel minderjarige met name jongens messen bij zich dragen. “Ik denk dat het goed als er verder gekeken wordt naar het inzetten van de mogelijkheden die er zijn, bijvoorbeeld om een veiligheidsrisicogebied in te stellen of preventief te fouilleren toe te passen als daar voldoende aanleiding toe is.”

Monique Rotteveel stelde namens LOS om niet eerst te kijken naar de politiecijfers over de bestaande trammelant, maar om ‘direct mobiele camera’s te plaatsen’. 

Burgemeester Harald Bergmann, met openbare veiligheid in zijn portefeuille, antwoordde de raad dat de problemen bekend zijn, dat het zou gaan om een grote groep jongeren van wisselende samenstelling die de overlast veroorzaakt, met daarbij ook steeds ‘nieuwe gezichten’, die ‘steeds vaker van buiten Schiedam komen’. Binnenkort zullen verschillende vertegenwoordigers van handhavingsdiensten (politie, lichtblauwe brigade en gemeente) de koppen bij elkaar steken ‘om alle informatie bij elkaar te halen’. Gesprekken met omwonenden en ondernemers horen daar wat de burgemeester betreft bij. 

Bergmann pleitte daarbij wel voor een ‘samenhangende aanpak’. “Het is niet alleen maar een camera ophangen.” Hij stelde ook dat in deze context in het verleden al gebiedsverboden zijn afgegeven. “Als het nodig is schromen we niet die opnieuw af te geven.”

Sommige partijen in de raad, met name de PvdA, benadrukten ook dat er niet alleen een handhavingskant is aan deze problematiek, maar dat het ook belangrijk is ‘de grondoorzaak’ aan te pakken. “Er gaat veel vooraf aan problemen”, aldus Jessica Silva, die daarbij aangaf de zorgen van de Schiedammers in noord te delen. Maar moet ook de zorg niet in de aanpak betrokken worden? En een ‘stukje activiteiten’.

Trouborst van AvS stelde het ermee eens te zijn ‘dat er weinig voor de jeugd te doen is’. “Maar ik vind de stap van ‘ik verveel me’ naar ‘ik ga andere mensen bedreigen’, een vrij onlogische stap.” Hij wil jongeren niet belonen voor slecht gedrag.

Bergmann antwoordde daarop dat het aankomt op het uit de anonimiteit halen van de jongeren in kwestie. “Niet alleen handhaven en er bovenop zitten, het is ook heropvoeden, aanspreken en gedrag aanpassen.” 

Silva hield nog even aan. “Ik hoor u zeggen dat het geen homogene groep is. Dat betekent dat je met een pallet aan maatregelen of middelen, bereid moet zijn te kijken: wat heeft deze specifieke jongere nodig om uit dat probleemgedrag te komen. En dan kijk ik naar de lange termijn. Tuurlijk, op het moment dat regels of wetgeving wordt overtreden, moet je strenger optreden. Maar ik wil ook vragen om te kijken naar wat de jongeren nodig hebben die dat niet doen, en die mogelijk op termijn verleid kunnen worden tot dat soort gedrag. Volgens mij moet je en-en doen.”

Het laatste woord was aan Trouborst. “Ik ben het voor een groot deel met mevrouw Silva eens. Een oplossing gaat niet van de ene dag op de andere. Ik denk wel we goed moeten kijken: wat gaan we eerst doen. Ik denk dat we eerst strenger moeten handhaven om vervolgens te kijken : hoe kunnen we de wortel van het probleem aanpakken.”

Bergmann beaamde tenslotte dat er een samenhangend pakket maatregelen zal moeten komen, zowel uitgaand van jongeren in het algemeen, als maatwerk biedend per jongere. “De ene jongere moet je strenger aanpakken, de ander een zetje geven.”