Een ernstig woord aan mijn mannelijke generatiegenoten

Foto: archief

COLUMN - Na een relatief koele week, gaan de temperaturen snel stijgen. Alleen onweersbuien nu en dan zullen verkoeling brengen. Dit noopt mij er toe een ernstig woord te spreken tot mijn generatiegenoten.

Dat zijn de babyboomers.

Velen van hen lopen op zomerse dagen voor gek. Daarmee maken zij niet alleen zichzelf belachelijk, maar ook hun hele generatie. Vooral leeftijdgenoten met een neiging tot plaatsvervangende schaamte zoals ik. 

Verleden week zaterdag – op de twaalfde juli dus – werd ik daardoor opnieuw overweldigd, terwijl ik mij bij Lucas op de Grote Markt wilde ontspannen. We zaten voor het oude Stadhuis onder een parasol ongeveer ter hoogte van de gedenksteen voor de twee heksen, die zich een dikke vierhonderd jaar terug niet lieten martelen maar succesvol in hoger beroep gingen. 

Het was druk. Mannelijke leeftijdgenoten liepen in groten getale af en aan. De meesten verschenen in korte broek.

In korte broek!!

Daar stonden ze met deze schamele bedekking, maar al te vaak onder een uitgedijde buik. Uit de korte pijpen kwamen schrale melkwitte benen te voorschijn met aan de voeten gymschoenen of – o gruwel – van die Braziliaanse teenslippers.

Ze dachten dat ze vlot waren, die generatiegenoten van mij. Wat zij tentoonstelden was uitsluitend lichamelijk verval. Zij waren niet om aan te zien. Zij verstoorden de aanblik van onze Grote Markt. 

Een heer gaat uiteraard in gepaste zwemkleding te water, maar voor het overige draagt hij altijd en overal een lange broek. De temperatuur doet er niet toe. Hij zal zich nooit tot het dragen van een korte broek verlagen vanwege het decorum en tegelijk omdat dan die melkflessen van hem door de zon verbrand worden, zodat na een dag of wat de vellen er bij hangen. 

Een heer gruwt van een korte broek, want daarmee haalt hij heel Schiedam naar beneden. Je begrijpt niet dat partners er geen paal en perk aan stellen. 

Daarom deze oproep: Heren van mijn leeftijd, neem dit advies ter harte.