Over dik jaar komen er meer Kaastengels uit Schiedam

Drukte en rust bij de eerste paal: foto's: Ted Konings

SCHIEDAM - “We zijn maar een klein bedrijf”, zegt de directeur. “Nou ja, laten we zeggen midden- en kleinbedrijf.” Toch zal Topking niet slecht scoren in het rijtje met grote Schiedamse werkgevers, misschien ergens rond plaats 25 of zo, en heeft het bedrijf vandaag alles in gang gezet om weer een beetje groter te worden.

Maar om grootte of massa gaat het dus niet per se, bij Topking. Wel om lekker. Topking werd bekend met Vlammetjes, en maakt in Schiedam ook Kaastengels (‘met één s’, want ze zijn te lekker om met je t… vanaf te blijven’) en Vlamtosti’s. 

In de ’s-Gravelandsepolder doet het bedrijf dat nu met ongeveer 115 mensen. Op zeven productielijnen. Over een jaar en een beetje moet er een achtste productielijn bij zijn gekomen. En misschien volgt er daarna nog wel een.

Dat lijkt niet zo veel, van zeven naar acht, maar de uitbouw die komend jaar achter en naast het bestaande onderkomen van Topking wordt gerealiseerd, biedt vooral ook ruimte om de gang van zaken in ‘de fabriek’ te perfectioneren. Meer ruimte voor de expeditie, een logischer werkstroom op de productievloer, meer ruimte in de kantine. Ook dat komt er allemaal bij als naar verwachting over ongeveer een jaar de 1200 vierkante meter uitbouw, over twee verdiepingen, in gebruik kan worden genomen. 

Vanochtend werd de eerste paal geslagen - met het overhalen van de hendel - door Louise Roubos. Zij richtte samen met haar man Bert het bedrijf op. “We hadden ooit een bedrijfsadviesbureau in Bleiswijk.” Maar Bert wilde zelf de handel in. Louise’s moeder, met Indonesische roots, had een lekker recept voor ‘vlammende hapjes’, vertelt het stel nog steeds graag. “We zijn begonnen met het laten maken van de hapjes in verschillende ‘Indische keukens’, maar dat bleek niet te werken. Wil je met zo’n product succesvol zijn dan moet je de productie in eigen hand hebben.” En zo is het gekomen. Het eerste succesnummer: gekruid gehakt ‘gevouwen’ in een flensje van deeg. Dat werd het Vlammetje.

Louise en Bert Roubos

Het bedrijf heette in eerste instantie Indoking, begon in 1981. En groeide na het stroeve begin als kool, met na een jaar al een miljoen euro omzet, toen nog in guldens. “We begonnen met een kantoor, daar kwam een kippenhok bij, daar zetten we een etage op, en zo ging het verder”, vertelt Louise. “Hard werken.”

De ondernemers onderkenden dat kaas - toen - aan populariteit won tegen opzichte van vlees. In 1991 waren de Kaastengels een feit. Later volgden de ‘vlammende’ tosti’s. “En voor tosti’s vond ik Indoking niet meer goed klinken”, aldus Roubos. Zo werd het Topking.

In 2008 kwam het bedrijf naar Schiedam, nu ja, de Roubossen kwamen naar de stad, want zij namen Euro Saté over van Peter van den Berg. Dat betekende de geleidelijk verhuizing van Top King naar Schiedam. 

En toen het bedrijf in 2019 toch nog tamelijk onverwacht werd overgenomen - Bert Roubos was zeventig maar had nog helemaal geen plannen om te stoppen - door Signature, was een voorwaarde dat het bedrijf in Schiedam zou blijven, zo vertelt de nestor vandaag. Signature was daarvoor eigenaar geworden van Johma, en Heksenkaas. De nieuwe eigenaar kon meegaan in die wens, zoals nu ook moge blijken uit de uitbreiding die vandaag is begonnen.

Kleedlokaal bij Topking, want de productievloer moet vrij zijn van smetten

Patricia Tieman-von Harras is momenteel algemeen-directeur bij het Schiedamse bedrijf aan de Algerastraat. Zij is trots op haar bedrijf, ‘dat voor zo’n negentig procent’ uit vrouwen bestaat. Op de productielijnen zijn het praktisch alleen vrouwen die nog altijd handmatig de vlammetjes en kaastengels en vlamtosti’s maken. Erik Kras, voorheen directeur van Siganture, vandaag vooral aanwezig als adviseur en meelevend en -denkend commissaris, legt uit dat precies dat zorgt voor de kracht van het product. “Als je dat robotiseert trekt de machine de flens strak om het vlees. Maar dat is juist niet te bedoeling.” Niet goed voor de smaak. Vrouwenvingers blijken beter geschikt voor dat fijnzinnige werk. 

In de strijd om de - smaak van - de consument hanteert Kras een belangrijk principe, zo vertelt hij. “Als ik twee producten naast elkaar zet, dat van ons en van een concurrent, moet het publiek - als dat blind mag kiezen - in zestig procent van de gevallen voor het onze kiezen." Zo veel lekkerder moet het dus zijn. "Eerder hield ik tweederde aan, maar dat blijkt lastig haalbaar. Als je de kosten niet te veel op wil laten lopen tenminste.” 

Zo was de ochtend bij een eerste paal - de nieuwbouw wordt in twee fases gerealiseerd, achter en naast het bestaande onderkomen, om een bouwkraan de kans te geven bij de bouw te komen - ook een leerzame ochtend in marketing, productontwikkeling en bedrijfsvoering. Tieman-von Harras schat dat na ingebruikname van de uitbreiding de productie in Schiedam met een kwart zal groeien. “Van de Kaastengels, want die gaan we op de achtste lijn maken.”  

Patricia Tieman-von Harras (l) in gesprek met Bo Labeij, sinds kort verantwoordelijk voor productontwikkeling; Erik Kras en de dame van het architectenbureau kijken geamuseerd toe