SBM Offshore hoogstwaarschijnlijk naar Groothandelsgebouw

Foto: Groothandelsgebouw

SCHIEDAM - SBM Offshore, dat Schiedam verlaat voor een kantoor in Rotterdam-Centrum, verhuist hoogstwaarschijnlijk naar het Groothandelsgebouw.

Een woordvoerder van het concern wilde vorige week de exacte plek van het nieuwe onderkomen van ongeveer zeshonderd medewerkers van het bedrijf in onze regio nog niet melden. Zie dit artikel.

Echter, lezers van Schiedam24 meldden zich met het bericht dat het het Groothandelsgebouw moet worden. Al vorig jaar was er sprake van een overeenkomst tussen de eigenaar van dat monumentale Rotterdam pand, Jamestown, en SBM Offshore. Wie op SBM en Groothandelsgebouw googeld, krijgt daar een bevestiging van. Het strookt ook met de opmerking van de woordvoerder dat een van de grote pluspunten van de verhuizing is dat het hele bedrijf, vooral bekend als ontwikkelaar van drijvende productie-, opslag- en transportplatforms voor de olieindustrie, op één werkvloer actief zou kunnen zijn.

In de aankondigingen van de overeenkomst is sprake van de huur van achtduizend vierkante meter, in het pand pal naast Rotterdam CS. De verhuizing vindt de komende weken plaats.

In een reactie geeft de gemeente Schiedam aan het vertrek van SBM Offshore 'bijzonder spijtig' te vinden. Het vertrek van het concern komt niet als een verrassing. "De gemeente heeft de afgelopen jaren regelmatig contact gehad met SBM", aldus de woordvoerder. "De gemeente heeft eerder met SBM gesproken over de huisvestingswensen en meegedacht over een alternatieve locatie." Dat heeft echter dus niet tot het gewenst gevolg geleid.

SBM Offshore komt voor uit I.H.C. Caland, dat op zijn beurt voortkwam uit de Gusto. Wie daarover meer wil weten, kan altijd terecht bij Dirk Allewelt, voormalig werknemer en druk in het vastleggen van de geschiedenis van het bedrijf.

Allewelt laat weten dat Gusto en vier andere scheepswerven in de regio in 1943 I.H.C. Holland in het leven riepen. "Dat hadden ze gedaan om na de oorlog als één bedrijf naar buiten te treden, om de concurrentie aan te gaan met het buitenland." Dat gold in eerste instantie voor de productie en verkoop van baggermaterialen. In 1965, in de hele moeilijke jaren van de scheepsbouw in Nederland, gingen al die vijf bedrijven op in I.H.C. Holland. "Gusto bestond nog wel in naam, maar de familie Smulders bepaalde het beleid niet meer, dat deed I.H.C. Holland N.V." Dit bedrijf was verhuisd van Den Haag naar Rotterdam. "In 1969 stootte Werf Gusto al haar nevenactiviteiten af en concentreerde zich op offshore. Werf Gusto werd in dat jaar in de divisie Offshore geplaatst en ging voortaan I.H.C. Gusto B.V. Offshore Division heten."

Gusto had vanaf begin 60'er jaren met toestemming van Shell, de bedenker, olieboeien ontwikkeld en gebouwd. "Single Buoy Mooring heetten die dingen. De vraag naar de boeien steeg enorm en Rob Smulders vond de tijd gekomen een eigen bedrijf binnen I.H.C. Holland te starten om te voldoen aan de stijgende vraag naar op maat gemaakte boeien", aldus Allewelt. "Door ze op lokatie te bouwen werden de prijzen sterk gedrukt. In 1969 verloor Gusto zodoende de productie en verkoop van de boeien. Het bedrijf heette SBM Inc. en zetelde eerst in Rotterdam en daarna in Fribourg/Monaco. Toen Gusto in 1978 dichtging (althans de productie) ging de tekenkamer (honderd man) naar RSV (RDM) onder de naam RSV Gusto Engineering. I.H.C. Holland stootte de werven in Schiedam en Amsterdam af. De hele reorganisatie daarna leverde twee bedrijven op: IHC Inter (met daarin onder meer SBM en het teruggekochte Gusto Engineering van RSV) en Caland (deelnemingen). Toen Pakhoed IHC Inter wilde inlijven, gingen IHC Inter en Caland samen en werd het IHC Caland N.V. De scheepswerven werden opgenomen in IHC Merwede, waarvan IHC Caland 46 procent van de aandelen bezat, het tegenwoordige Royal IHC. In 2005 wilde SBM graag een eigen weg inslaan en viel IHC Caland uiteen in SBM Offshore en Gusto-MSC."   

Zie voor meer informatie het Digitaal museum werf Gusto.