Schiedam viert 750 nu echt begonnen

Hoe ziet de stad er over vijftig jaar uit? Gewoon: Alessandra!

SCHIEDAM - ‘Ik plus jij staat gelijk aan wij’. Met die woorden van de spokenwordkunstenaars KMR en Kenny Gomes eindigde zojuist de opening van Schiedam viert 750. Op de verjaardag van de stad: op 18 maart 1275 verleende gravin Aleida stadsrechten aan Schiedam.

In een gedicht, voortkomend uit een gesproken impressie via de software van Ode aan de Stad, vertellen de twee wordkunstenaars over de spanning die er ook in Schiedam is. “Waarom moeten mijn tradities veranderen om jouw tradities te ervaren?” En: “Het gebrek aan erkenning creëert een gat in de hand die mij te eten gaf.” Daar tegenover wordt gezet: “Eén keer aanbellen volstaat om iemands dag op te fleuren.” Samengevat: wat doen we om ‘de honger naar saamhorigheid te verminderen’? 

Die wens heeft ook wethouder Anouschka Biekman. Zij hoopt dat we er als Schiedammers in slagen dit jaar, en alle komende jaren, ‘met elkaar in verbinding te staan’. “Dat de sociale cohesie er weer is. Dat we naar elkaar omkijken en vragen: ‘hoe gaat het echt met jou?’” Een spannende uitdaging voor een feestjaar.

Zo was de opening van Schiedam viert 750 een moment om even stil te staan bij wie of wat we zijn, als Schiedam. En waar we heen willen. Met vrolijke felicitaties van allerhande markante - zeg maar bekende - Nederlanders, van Bert Visscher, Loes Luca, Imca Marina, Jochem Myjer en Yoep van ’t Hek, tot Rob Jetten, Bart Nolles (RTV Rijnmond) en Manfred Laros (Sparta), de Turkse consul Sevgi Kisacik en Sinterklaas (de enige die al die 750 jaar heeft meegemaakt!) - die ook een beetje duidelijk maakten waar Schiedam voor staat: een dankbaar publiek, geen geklets, goed voor een feestje. En: mevrouw Krabbendam is de oudste Schiedamse die vandaag ook jarig is; zij wordt 92.

Met het Land of Hope and Glory via Arjen Leistra en Annelies Prins, met felicitaties van de commissaris van de Koning, Wouter Kolff, beelden van wat er de afgelopen week al gebeurd is aan bijzondere activiteiten. De aanwezigen werden bevestigd in hun trots op de stad, en de overtuiging dat Schiedammer zijn de moeite waard is. 

Maar dus ook met de uitdagingen, zoals aangestipt door burgemeester Bergmann en de commissaris - die zich verwant voelde aan Aleida, immers: heerseres van Holland; hij ontving als eerste haar biografie. Sociale cohesie, leefbaarheid en veiligheid die onder druk staan. 

Toute Schiedam was uitgelopen - tenminste dat deel dat niet aan het werk was, of dat dat voor de gemeente doet - enkele honderden genodigden in totaal. Die leerden dat er in onze stad nog wel iets te doen is aan diversiteit en het betrekken van alle inwoners. Want heel veel mensen waren ook niet aanwezig in Schiedams oudste bouwwerk, dit jaar zeshonderd jaar oud. Honderdvijftig nationaliteiten telt de stad ondertussen.

Terugkijken hoe het zo kwam. Aleida werd als ‘heer’ neergezet en stond haar mannetje, maar was als vrouw de grondlegger van de stad. Jeroen Rodenburg, die vandaag een biografie van Aleida het licht doet zien, vertelde er begeesterd over. “Het is haar politiek slimheid waar u voor viel”, concludeerde Anne Rats - want waarom zou je anders als schrijver zo veel van je tijd aan een vrouw van bijna achthonderd jaar oud geven.

Na Aleida groeide Schiedam. Met Liduina, die na een lijdensweg van dertig jaar jaar uiteindelijk beschermheilige van de stad werd. Met jenever en scheepsbouw. Kolff: “Veel Schiedammers hebben nog warme en actieve herinneringen aan deze bedrijven.”

Natuurlijk werd er ook verteld van wat er dit jaar allemaal te gebeuren staat, grote evenementen en kleinere gebeurtenissen. Ook werd uitgesproken dat het sowieso fijn is uit te kunnen kijken naar iets, een feest, een toekomst. Dat is ook het motto van het jubileumjaar: Schiedam viert de toekomst. “Schiedam bruist de komende maanden meer dan ooit”, aldus Bergmann. “Zoek elkaar op en toon zo de verbindende kracht van onze stad.” 

‘Ik plus jij staat gelijk aan wij’. Om samen in dit feestjaar ‘herinneringen op te halen en nieuwe ervaringen te maken’ (aldus Kolff).

En hoe ziet de stad er dan over vijftig jaar uit, was de vraag aan de jongste aanwezigen, dansend bij de Ballet- en dansstudio Schiedam en Vlaardingen. “Met meer kinderactiviteiten en clubhuizen” (Alessandra de Morais Lima). “Ik vind Schiedam nu al heel mooi, maar zou willen dat er nog wat meer natuur bijkomst” (Aron).

PS. De naam van Alessandra is na eerste plaatsing van dit artikel aangepast.