'Wie er niet bij was, miste wat': Bet naar de Olympiade

Magda Meijer en Suzette Ronteltap geven 'Bet' flair; foto: Roger Pluijm

INGEZONDEN - Wenneker Cinema bracht een unieke film uit 1928 – en van uitzonderlijke kwaliteit. Zo ook een paar jaar terug, de gerestaureerde 1912-versie van ‘Titanic – in Nacht und Eis’, voorzien van live-muziek. Afgelopen zondagmiddag was het weer ‘raak’. Honderddertig inwoners van de zeg tachtigduizend in Schiedam, hebben het mirakel aan zich voorbij zien trekken: de Schiedamse slapstick-film uit 1928: ‘Bet naar de Olympiade’, gefilmd in Schiedam en Amsterdam. Een product van de Eureka Studio’s Schiedam; film gerestaureerd in samenwerking met Eye Filmmuseum Amsterdam. In het kader van de Maand van de Geschiedenis, heeft het Gemeentearchief deze zwijgende film weten te presenteren, voorzien van live-act en live-muziek. 

Suzette Ronteltap, accordeon, en Magda Meijer, alias ‘ouvreuse/werkster’ / Kaat Haarindewar – jawel: verre nazaat van ‘Bet’ gaven de film een grandioze meerwaarde. Suzette Ronteltap schitterde op haar accordeon, alert muzikaal ingrijpend bij de getoonde beelden. Een verrassing des te meer was ‘Kaat Haarindewar’, die voor aanvang mensen luidsprekend de plaatsen wees en ‘overacting’ de fauteuils nog eens afschuierde. Ik zeg, volgens mij is dit een onderdeel van de voorstelling. En ja hoor. Volkse Kaat, alias Bet’s alter ego voorziet de film van commentaar, mimiek, dans en zang, en bediende ook nog eens de geluidenmachine, met onder meer haar voeten in een bak flesjes, cafégeluiden nabootsend.

Een van de (vele) hoogtepunten bij de vertoning van de film, in combinatie met live-act en live-muziek, was het bezoek van Bet aan haar zieke vader, die niet lang meer te leven had. Harry Bannink en Annie M.G. Schmidt schreven al in 1967 het liedje ‘De oude Jacob ... doebedoebedoe... Anna Susanna, zou zij nog komen ... vader beweegt niet meer, vader is dood’, precies passend op de filmscène van 1928. Zo werd de film, doorlopend accuraat, van passende muziek voorzien, aan de hand van het getoonde. Onder meer ‘Ach vader lief, toe drink niet meer!’ En het publiek zong mee. Bet tegen haar man Hein: “Jij, spiritusopslagplaats!” Lachsalvo in de zaal. De muzikale alertheid op accordeon was verbluffend, veel bekende Franse en Wiener liedjes, Circus Renz, marsmuziek etc. Bij een treurniswekkende scène, een koraal uit de Mattheüs-passion – en dat allemaal op accordeon! Ik vraag mij overigens af, hoeveel mensen een en ander herkenden.

Deze unieke eenmalige vertoning is het meer dan waard op nationale tournee te gaan, dan wel uit te brengen in de DVD-serie ‘Filmmuseum’ (waarin ongeveer honderd dito Nederlandse films zijn verschenen.)