Komt in orde: het museum zoekt verhalen

COLUMN - Weet u wat een bodebus is? Dat was oorspronkelijk een bus, die de bode van een ambacht of een stad aan zijn gordel droeg, met daarin de stukken die hij moest bezorgen. Soms heel ver weg. Bodes van de overheid genoten allerlei voorrechten. Zij mochten bijvoorbeeld gratis met de trekschuit mee. Later werd de bodebus een soort sieraad, die de bode gebruikte om zich te identificeren. Het waren vaak zeer kostbare versierselen. Aan het eind van de achttiende eeuw liet Oud-en Nieuw Mathenesse, een bestuurlijke eenheid die zich uitstrekte van de Broersvest tot ongeveer de Hoge Bomen, tegenwoordig het Marconiplein, een bodebus maken. Daar heeft het Stedelijk Museum Schiedam nu de hand op weten te leggen.

De bodebus werd dinsdagmiddag, rustend op een prachtig kussen, getoond aan een groep liefhebbers van de Schiedamse geschiedenis.

Het was een kers op de taart van een belangrijke bijeenkomst. De nieuwe directeur van het stedelijk museum, Deirdre Carasso, wil de geschiedenis een vaste en duidelijke plaats geven in haar beleid. Ze heeft daarom het bureau Duinzand ingehuurd om een plan te maken voor een opstelling, die als uitgangspunt kan dienen voor historische projecten met een uitstraling naar de hele binnenstad.

Stap een is dan het verzamelen van interessante historische verhalen over de stad. Frodo Terpstra en Martha Bakker van Duinzand hielden een presentatie over een aanpak waarvoor zij de medewerking van de Schiedammers nodig hebben. Die verhalen zitten immers in hun hoofd. Je zou ook kunnen zeggen dat zij op zoek zijn naar het geheugen van de stad, het collectieve geheugen, wat wij elkaar vertellen over vroeger. Ik moest meteen aan een paar dingen denken: de brand van branderij De Kraton aan het begin van de vorige eeuw. De vlammen sloegen over de Noordvest heen zodat ook molen De Palmboom afbrandde. Of de tanker Petrakis Nomikos, die in 1936 ontplofte, terwijl hij bij Wilton-Fijenoord lag. Of die twee jongens die zich tijdens de grote razzia van november 1944 verstopten op de Rotterdamsedijk. Kwade buren gaven hen aan en ze werden door de Sicherheitspolizei in hun schuilplaats doodgeschoten. Of Floris van Henegouwen, de avontuurlijke zoon van vrouwe Aleida, die Schiedam zijn wapen schonk (de leeuw met de balk) en naar het zuiden migreerde, waar hij vocht in Zuid-Italië, overstak naar Griekenland, daar een prinses trouwde en zodoende heerser werd van een heel vorstendom. Of koningin Juliana die naar mij keek, toen ik nog kind was. Ze reed in een zwarte auto over de BK-laan, waarschijnlijk op weg om een schip te water te laten. Of de stamgasten van het zakkendragerscafé van mijn overgrootvader, De Blauwe Druivetros op het adres Prinsensteeg 1. Dat jullie ook weten uit wat voor een milieu ik kom. Denkt u ook eens na en vertel over vroeger.

Bekijk hier wat dat Duinzand voor een bureau is.