Over de verdrijving van Henk en Corry van der Weijden

COLUMN - Oude bomen moet je niet verplanten, maar de gemeente Schiedam doet het toch. De bejaarde echtelieden Henk en Corry van der Weijden – allebei 87 – moeten hun woning op de Bokelweg opgeven, want daar staat kantoorbouw gepland. Begin volgende week dient de zaak voor het gerecht maar veel kans maken de kranige senioren niet. Het Stadskantoor heeft veel te goede kaarten.

Het is alles bij elkaar een heel verhaal dat al een jaar of zestig terug begon. Toen werden in het Schiedamse deel van de Spaanse Polder bedrijfspanden gebouwd met vaak daarboven een ruim appartement voor de ondernemer en zijn gezin. De Van der Weijdens – in de transport – hapten toe. Sindsdien wonen Henk en Corry aan de Bokelweg, waar zij een door hen zeer gewaardeerd uitzicht hebben op de nog weer later aangelegde A20.

Inmiddels wil de gemeente van het bedrijventerrein af. Door gebrek aan toezicht en handhaving hebben criminele types greep gekregen op een aantal bedrijfspandjes. Er wordt wit gewassen, de hennep bloeit en pas – o schrik – wisten de Schiedamse boa´s een illegaal bordeel te ontmantelen dat zij zoals altijd in verband brachten met ondermijning en mensenhandel. Opnieuw echter maakten zij niet bekend hoeveel verdachten van die mensenhandel zich binnenkort zullen moeten verantwoorden.

De gemeente trok vervolgens het soort conclusies dat past bij moderne bestuurders: als je de zaken uit de hand hebt laten lopen, geef je de bebouwing de schuld. Dan ga je slopen. Zo zijn het afgelopen decennium heel wat betaalbare huurwoningen van het toneel verdwenen. Dit lot wacht ook het Schiedamse deel van de Spaanse Polder. De bedrijfsgebouwen zijn weliswaar eigendom, maar ze staan op erfpachtgrond. Toen die erfpacht na zestig jaar verliep, werd ze niet verlengd. De opgezetenen kregen de aanzegging te verkassen. Tegelijk paste het Stadskantoor pesterijen toe. Zo mag je geen ruimtes verhuren op grond waarvan de erfpacht is verlopen. Het echtpaar Van der Weijden kreeg dan ook het verbod opgelegd de grote garage onder hun huis nog langer te verhuren. Inmiddels is er sprake van onteigening van het pand.

Zo krijg je het hele gebied wel kaal en leeg. Of het zo behendig is daar kantoorruimte te plannen, nu heel veel bedrijven door de Coronapandemie het voordeel van thuis werken hebben leren inzien, is vers twee.

Als de misdaad en de ondermijning maar verdwijnen… Eerst faal je op het stuk van toezicht en handhaving, daarna laat je keurige en goedwillende wijkbewoners daarvoor een hoge prijs betalen. Dat ongeduld ook. Dat doordrukken. Dat haast maken met mensen die bij wijze van spreken de hemelpoort al zien gloren. Dat wegjagen van stadgenoten die hun leven lang op dezelfde plek hebben gewoond en gewerkt. Die geen vlieg kwaad deden.

Het zal formeel wel in orde zijn maar het smaakt niet lekker.