De Herberg(ier) raakt lekker vol, en dat laten de Jacobi's graag zien

Bep Holmer kwam vertellen over de avonturen die De Herbergier/De Teerstoof al heeft meegemaakt; foto's: Herbergier

SCHIEDAM - Talitha en Sander Jacobi hebben flinke vorderingen gemaakt in de opbouw en uitbouw van hun nieuwe woonvoorziening voor ouderen hartje stad. De Herbergier in de Nieuwstraat telt ondertussen tien bewoners, waaronder één stel. “En de elfde bewoner is ook onderweg”, meldt Talitha Jacobi. En de twaalfde eigenlijk ook al.

Het was een grote stap die zij en haar man, en haar kinderen, namen door zich als zorgondernemers te binden aan De Herbergier. Behalve het achterlaten van hun stad Gouda en hun eerdere banen, ging het nu ineens ook om het verbouwen van een klassiek pand, ooit burgemeesterswoning, later armenhuis en theater. Om het inrichten ervan, tot comfort en genoegen van de nieuwe oude bewoners. Om het aannemen van personeel, het vormen van een team, het neerzetten van een sfeer, kortom het vormen van een thuis voor kwetsbare ouderen. 

Hoe kwetsbaar bleek helaas toen een van de mensen die interesse had getoond om in de Herbergier te komen wonen, overleed voordat het zo ver was. 

Kwetsbaar - wat in de praktijk vooral kort van memorie betekent, in meer klinische bewoordingen: dementerend - betekent ook dat een verhuizing gevoelig is. Het proces van een leven oppakken en ergens anders proberen voort te zetten, het fysieke verhuizen, het geestelijk ermee in het reine komen, het vergt aandacht, en zorg en tijd. “We zien het: er is zeker wel interesse om hier te komen wonen”, vertelt Jacobi, “maar het is een grote stap.” Soms leek een verhuizing ophanden, maar zei een potentiële bewoner ‘doe toch maar niet’.

Dat komt de nieuwe ondernemers tot op zekere hoogte ook wel goed uit. Ook zij stappen in iets nieuws en moeten leren en opbouwen. Dus het was nooit de bedoeling De Herbergier snel ‘vol’ - er zijn 21 kamers - te krijgen. De nieuwe bewoners komen uit Schiedam, ‘een groot deel’ ook uit Rotterdam. “Bedenk ook dat er mensen zijn die al langer van plan waren naar een Herbergier te verhuizen.” Maar die waren er in onze regio tot voor kort niet. De meeste nieuwe bewoners woonden tot hun komst naar de Nieuwstraat op zichzelf, een enkele verhuisde vanuit een andere zorginstelling naar het huis van de Jacobi’s.

“We zijn nu acht weken bezig. We vinden het belangrijk te zorgen voor huiselijkheid. Je herkent het hier ook niet meer”, vertelt Jacobi aan de bezoeker die twee maanden geleden voor het eerst en laatst binnen rondkeek. 

Die huiselijkheid lijkt haar goed gelukt. “We hebben Valentijn gevierd, en carnaval, zijn naar het Kralingse Bos geweest, en naar de kringloopwinkel. Een bewoonster heeft daar een tweedehands jasje gekocht.” Een activiteitenbegeleidster zorgt voor roering in huis, met stoelgymnastiek en liedjes zingen. Er wordt muziek gemaakt. En er zijn huisdieren in huis. “We hebben al eens een Indische rijsttafel georganiseerd en zijn een keer naar de Mc Donalds geweest. En Bep is al teruggeweest.” Bep Holmer was lang gastvrouw in (film)theater De Teerstoof, woonde ook in het pand, en kan in geuren en kleuren vertellen wat zich in het gebouw de afgelopen decennia heeft afgespeeld. “Bep had ook foto’s bij zich, en kan heel goed vertellen.” De bewoners hingen aan haar lippen.

Talitha en Sander hebben ook een modus gevonden in hun aanpak. “Sander is vooral druk met de bouw en de techniek en de installaties en het iedereen met de neuzen dezelfde kant op krijgen. Ik concentreer me vooral op de bewoners. Dat gaat eigenlijk heel organisch.”

De Herbergier telt nu 22 personeelsleden - ‘maar veel minder voltijdsbanen’. “Per 1 april komen er weer een paar bij.” Ook hier is het geleidelijk aan opbouwen, in samenloop met de groei van het aantal bewoners. “Maar in eerste instantie zitten we natuurlijk ruimer in de mensen, om de samenwerking goed op gang te helpen.” En een functie als een activiteitenbegeleider heb je nodig voor vijf, maar ook voor vijftien bewoners. Verder hebben zich al zeven vrijwilligers aangemeld. “Die gaan bijvoorbeeld met bewoners naar de markt, de hond uitlaten, of naar de Maasboulevard.” Zeker de twee mannen onder de bewoners staan graag aan de boorden van de Nieuwe Maas. Ook bij het koken spelen de vrijwilligers een belangrijke rol. 

“Ik heb van de week weer acht sollicitatiegesprekken”, vertelt Jacobi. “We gaan ze niet alle acht aannemen, maar ieder die wil, nodig ik ook uit op gesprek.” De sollicitanten zijn vooral ouderverzorgers en ook welzijnsmedewerkers. “We delen het werk in als welzijn en zorg. Maar we zijn weinig taakgericht, in de zin dat iemand alleen maar de medicijnen doet, of het wassen van de bewoners. Ieder pakt aan.” 

“Er is zo veel animo.” Ook mensen met een andere achtergrond melden zich en zijn welkom. “We zijn een jonge organisatie, we kijken op zich niet naar de diploma’s, maar meer of je het hart op de goede plek hebt. Ik vind het fijn om te zien hoe de mensen die we hebben uitgekozen het met elkaar en de bewoners aanpakken.” Een kastje in elkaar zetten is desgewenst zo gefikst.

“Op 14 maart hebben we meegedaan met NL Doet.” Met name de plaats en de borders rond het gebouw zijn aangepakt. “Een buurvrouw kwam met een vlinderstruik aanzetten. ‘Die past vast mooi bij jullie.’, zei ze. En eerder deden we mee met ‘Uurtje voor je buurtje’ en hebben bewoners meegeprikt om het afval in de buurt op te ruimen.”

Het hek dat voor de plaats gepland stond - ‘maar dat overdag in principe open staat’ - is er, maar de schuur die er moet komen nog niet, zodat de plaats achter het huis nog niet is afgeschermd. 

“Natuurlijk is er nog van alles te doen. Ook aan de nieuwbouw. Maar het heeft geen enkele zin om te gaan zitten mokken over de opleverpuntjes. En als je ziet hoe het terrein er toen uitzag en nu. Een wereld van verschil.”

Buren en andere geïnteresseerden mogen binnenkort een ‘zoek de verschillen’ komen doen. En kennismaken met hun nieuwe buren of buurtgenoten. De Herbergier Schiedam zet aanstaande zaterdag de deuren open voor ieder die wil kennismaken met de nieuwe woonvoorziening voor mensen ‘met een haperend brein’ (aldus Talitha Jacobi). Van twee tot vijf ’s middags.