Hamerstuk Joppelaan gaat voorbij aan welwillend burgerinitiatief

Het groengebiedje tussen Joppelaan en Kerkweg, achter het plein bij de Jacobuskerk, is nu nog een beetje woestenij; foto: archief

ACHTERGROND – Het staat als hamerstuk op de agenda van de gemeenteraad. Kennelijk vindt de gemeenteraad dat er geen woord vuil gemaakt hoeft te worden aan het bestemmingsplan voor de Joppelaan.

Ondanks driehonderd verzamelde handtekeningen, voldoende voor een officieel burgerinitiatief, dreigt de gemeenteraad voorbij te gaan aan het breed gedragen pleidooi voor fatsoenlijk overleg over de toekomst van dit cultuurhistorisch waardevolle overblijfsel van het landelijke Kethel aan de Poldervaart.

De initiatiefgroep bestaat uit de beheerscommissie van de Jacobuskerk, muziekvereniging Sint Radboud, Laurentius (eigenaar van de begraafplaats aan de Kerkweg), het kennisnetwerk burgerparticipatie, stichting De Werf en bewoners van de Kerkweg en de Joppelaan. De groep probeert al tijden een ingang te vinden om met de gemeente te overleggen hoe het groengebiedje bij de Joppelaan zo veel mogelijk beschermd kan worden tegen verstedelijking, maar na ampel overleg met burgemeester en wethouders van Schiedam houdt de raad zich doof en resulteert het in een hamerstuk: de wijziging van het bestemmingsplan om de bouw van twee woningen mogelijk te maken.

Welwillende burgers
Er is veel te zeggen over de voortvarendheid van het gemeentebestuur om aan het burgerinitiatief voorbij te gaan. Het initiatief is niet eens gericht tegen de bouw van die twee woningen, want de groep bestaat uit burgers die bepaald niet de reputatie hebben om overal bezwaar tegen te maken – integendeel, een aantal van hen heeft altijd op goede voet gestaan met de lokale overheid, zoals Ton Verdoes, voorheen directeur van het Gemeentelijk Woningbeheer Schiedam en later van Woningstichting Noordvest. Dus waarom zou de gemeente de gelegenheid niet aangrijpen om met welwillende burgers het gesprek aan te gaan?

Het antwoord laat zich raden. De initiatiefgroep heeft een visie op de toekomst van het waardevolle groengebiedje en het gemeentebestuur heeft die visie niet, nog niet, want er zal een omgevingsvisie worden gemaakt.

Acceptatie kleinschalige bebouwing
De initiatiefgroep maakt er geen geheim van dat ze zich overvallen voelde door het besluit van B&W om de procedure op te starten voor de bouw van de twee woningen. Op zichzelf had het college een interessante oplossing bedacht voor een al jarenlang slepend probleem elders in de stad. Twee huishoudens aan de Jan Evertsenweg, die last hebben van het industrielawaai van met name Huisman, zouden door de gemeente Schiedam worden uitgekocht en een bouwlocatie aangeboden krijgen aan de Joppelaan in Kethel. Voor de betrokken bewoners zal dat een verbetering zijn. De bedrijfswoningen aan de Jan Evertsenweg zijn aantrekkelijk riant, maar erachter ligt de Wiltonhaven en dat er van de bedrijvigheid zo veel herrie op ze af zou komen, daar hebben de bewoners zich op verkeken toen ze zich hier vestigden. Het is een kwelling geworden.

Aan de Joppelaan mogen ze woningen bouwen, aansluitend op de ‘kleinschalige korrel’ van de stedenbouwkundige omgeving. De bezwaren in Kethel richten zich dus niet zozeer tegen de twee woningen en tegen de toekomstige bewoners, maar het gaat om de manier waarop. Zonder de welwillende meedenkers in Kethel er tijdig bij te betrekken.

Averechts effect
Waar dat nu in resulteert, is – indien de gemeenteraad het inderdaad als hamerstuk laat passeren – dat die welwillende meedenkers alsnog met de hakken in het zand gaan staan. Dat werd onlangs wel duidelijk in een commissievergadering ter voorbereiding op de raadsvergadering van aanstaande dinsdag. Het volgende werd bij de lokale politici onder de aandacht gebracht: “Wat wij blijven vragen, is: treedt in overleg met ons om met elkaar een plan te maken voor dit postzegelgebied en schuif het niet ver de toekomst in. Wij hebben bij onze zienswijze een handreiking gedaan voor de uitwerking van diverse knelpunten in het gebied, neem dat als basis en kijk wat er wel/niet mogelijk is. Mocht het college vasthouden aan alleen een wijziging van het bestemmingsplan om de bouw van twee woningen mogelijk te maken en niet inhoudelijk het gesprek aan te gaan over de verdere invulling, dan zullen we ons hiertegen blijven verzetten.”

Dat is dan een averechts effect van de voortvarendheid van het gemeentebestuur om inspraak niet serieus te nemen. Haastige spoed is zelden goed.

Eerst kopen, dan praten
De initiatiefgroep van omwonenden en organisaties uit de omgeving van de Joppelaan heeft van wethouders Petra Zwang en Frans Hamerslag de toezegging gekregen dat haar ideeën over een behoedzame ontwikkeling van het groengebiedje worden meegenomen bij het maken van de omgevingsvisie. Daarin worden integrale keuzes gemaakt. Mocht hieruit volgen dat aanvullende woningbouw mogelijk is, dan betekent dat niet automatisch dat alle ideeën kunnen worden uitgevoerd. Maar – en dan komt het college van B&W met een opmerkelijk standpunt – dan zal het college niet meer in overleg treden over verdere uitwerking van die ideeën. Het college beweert namelijk dat het de initiatiefgroep geen voorkeurspositie kan geven. De gronden aan de Joppelaan worden dan openbaar te koop aangeboden en pas als de initiatiefgroep ook een eigendomsrecht heeft gekregen wil het college verder in gesprek.

De situatie kan dus ontstaan dat de initiatiefgroep tegen verdere bebouwing van het groengebiedje Joppelaan is, maar pas weer inspraak krijgt als het bouwgrond heeft verworven.

Participatie is in Schiedam nooit eerder zo diabolisch gestimuleerd. 

En dat terwijl een zo breed gedragen burgerinitiatief de volle waardering van de gemeenteraad zou behoren te krijgen. De besluitvorming geldt zelfs als een belangrijke toetssteen of de gemeenteraad van Schiedam de Schiedammers wel bij het beleid wil betrekken.

Er staat niets meer en niets minder op het spel. Er is daarom veel meer aan de hand dan de simpele vraag of er wel of niet twee woningen aan de Joppelaan mogen worden gebouwd.

PS. Dit artikel is na eerste plaatsing aangepast. Het is de raad die de agenda voor de vergadering bepaalt, niet het college.