Dat Schiedamse record moet eraan!

Berghout, uiterst links, vorig jaar in Rotterdam; foto: Bjorn Parée

SCHIEDAM - Het moet een Schiedams record worden: de tijd die Emiel Berghout over tien dagen gaat lopen in Rotterdam.

Twee uur en drieëntwintig minuten. Meer hoopt hij niet nodig te hebben voor zijn rondje van Coolsingel naar Coolsingel. Een rondje dat hij loopt samen met duizenden anderen, die hun wereldprestatie gaan afleveren tijdens de Rotterdamse marathon.

Maar Berghout hoopt op een beetje meer dan de Coolsingel halen: hij wil dat doen in een nieuw persoonlijk record. Dat staat nu nog op 2.26:14, gelopen afgelopen oktober in Eindhoven. En is, voor zover onze informatie strekt, ook het Schiedamse record (Karel Leeuwangh, corrigeer ons als we het fout hebben!). Vorig jaar beëindigde de Schiedammer de Rotterdamse marathon in 2.26:38, toen ook goed voor een persoonlijk record.

Tuurlijk, hardlopen is doelen stellen. En in die zin ambitieus zijn. Berghout wil zich verbeteren. Maar is reëel genoeg om te onderkennen dat hij kansloos is om behalve snelste Schiedammer, ook snelste Nederlander te zijn. Tenslotte is de marathon tegelijk ook het Nederlands kampioenschap.

Daarom schreef de Schiedammer zich in, in de leeftijdscategorie 35 tot veertig jaar. “Tenslotte ben ik pas 35 geworden. In die categorie heb ik wel kans in de medailles te lopen.” 

Berghout is er klaar voor. Sinds enkele dagen is de periode van ‘taperen’ ingetreden, dus geen lange lopen meer, en al helemaal niet op hoog tempo. De afgelopen weken was dat anders. “Toen liep ik toch wel tussen de honderddertig en honderdvijftig kilometer, per week.” Zes dagen in de week, sommige dagen twee keer. “Dan doe je bijvoorbeeld zeventien kilometer in de ochtend en twaalf ’s avonds.” Een keer of acht, negen in de week loop je dan. “Ook tempolopen, op de baan, bij mijn club PAC in Rotterdam.” 

Trainingen gaan vaak over zestien, zeventien kilometer. Een favoriet rondje is vanuit de Gorzen, waar Berghout woont, naar Vlaardingen en dan in noordelijke richting, door de Broekpolder richting Delft. “Delft zelf haal ik meestal niet, dat is dan net te ver.” Wel gebeurt dat op langere ronden, van bijvoorbeeld 25 kilometer.

35 kilometer, dat was de afgelopen tijd wel zijn langste gelopen afstand. “Ook al heb ik ook 43 kilometer getraind - langer dan de marathon dus, red. -, maar dat was al in oktober. Punt is dat als je dat soort afstanden traint, zeker op tempo, je moet herstellen.” En dat betekent dan niet trainen, en dat kan eigenlijk niet. Dus geen te lange afstanden in de weken en maanden voor, in dit geval ‘Rotterdam’.

Hoe bijzonder het lopen van Berghout is - sta er niet te lang bij stil: 42.195 meter in 2.23:00, dat is van hier naar Gorinchem lopen, op een snelheid van 17,7 kilometer per uur - blijkt wel uit het feit dat zijn Eindhovense tijd vorig jaar de 46ste tijd was van alle Nederlanders die in 2023 een marathon beëindigden. “Dat klinkt leuk, maar het niveau van de snelsten ligt nog zo veel hoger.” Abdi Nageeye, de Olympische zilveren medaillewinnaar, liep de marathon in 2.05:32. Het Nederlands kampioenschap kan hem eigenlijk niet ontgaan, denkt Berghout. De twee lopers zullen elkaar hooguit bij de start zien. “Dat is nog zo’n wereld van verschil.” 

Desondanks heeft hij er in zin. “Plezier, dat heb je eigenlijk alleen in de eerste meters. Maar de voldoening als het lukt, als je over de Coolsingel gaat, met al die mensen die enthousiast voor je zijn, en als je dat sneller doet dan je ooit deed…” Ja, dat is iets, daarvoor wil Emiel Berghout volgende week wel aan de bak. Hup Emiel!