Zwijmelen over mooi Schiedam, of blijkt het een horrordecor?

SCHIEDAM - En dan sta je op zaterdagavond buiten, in de Vijgensteeg, en dan weet je even niet meer hoe je het hebt. De straat lijkt een andere dimensie te hebben gekregen, het stadhuis in de verte, de molens, de Schie. 

Je zag een koningsdrama in wording, een thriller, zussen die elkaar kussen, maar elkaar de nek wel om kunnen draaien. De ene slim maar doorgedraaid, de ander ook slim, dreigend koel, waar ongetwijfeld ook een steek aan los zal blijken te zitten. Of bedenk ik me dat maar, en zijn het gewoon zussen zoals zussen kunnen zijn? Samen zijn ze telgen uit een distillateursgeslacht. Er wordt gewerkt aan een nieuwe gin. Maar de spanning loopt op, iets staat er op knappen, op totale gekte, toch? En dan rollen er koppen, letterlijk.

In Wenneker Cinema was de vertoning van het eerste deel van de vierdelige serie De Familie, uit de koker van De Stokerij, gemaakt bij gelegenheid van Schiedam viert 750. 

Regiosoaps schijnen gewild in den lande. Maar was geen soap, en alles wat je je voorstelt bij ‘regionaal’, is ook niet van toepassing. Het is werelds.

Misdaadsprookje, die term is ook al gevallen om de serie te duiden. Ook al giert de suspense uit de bocht, knikkende knieën bij tijd en wijle, misschien is het etiket sprookje inderdaad passend. Want hoe prangend ook het verhaal, de ware hoofdrolspeler lijkt toch de stad, Schiedam. In sfeervol licht ontrolt de stad zich aan de kijker, een scène hier, eentje daar, allemaal bekende plekken voor wie al een tijdje in Schiedam rondloopt. Maar dan bezien door dat filter van de verliefde filmer.

Heerlijk chauvinistisch: de liefde voor de stad druipt werkelijk van het celluloid - nou ja, het zal wel digitaal zijn, maar de beelden zijn nostalgisch als een oude ansichtkaart. Deel 1 is een dik uur zwelgen in de schoonheid - en onverschrokken stoerheid van de stad. Heerlijk voor Schiedammers - en misschien ook wel te harden voor Vlaardingers en Rotterdammers, Amsterdammers en Groningers, en wie weet ook wel voor mensen die een andere taal spreken. Alleen, zij herkennen al die bekende gezichten niet, van Schiedammers die je je buren of vrienden noemt.

Of gaat het nog helemaal mislopen? Ligt er toch nog een dimensie onder wat we zien? Blijkt Schiedam een horrordecor, waar geen mens meer gezien wil worden? Zijn de plaatjes inderdaad precies dat: een vermomming van een plaats delict.

En dan loop je door de Vijgensteeg, over de Schie en de Grote Markt. En heeft wat zo vertrouwd is, ineens een heel andere spanning. Zag die gevel er altijd zo uit? Is dat licht uit dat raam niet erg fel? Wat giert daar om de hoek? Wat zie ik wel, wat zie ik niet? Bijna thuis. Of haal ik het niet.

De Familie in de regie van Koen Wouterse is tot 16 april te zien in Wenneker Cinema. Op 10 mei gaat deel 2 in première.