Zorgpremieschuld is bewijs voor een onevenwichtige inkomensverdeling

COLUMN - Schiedam heeft een onevenwichtige inkomensverdeling. Dat blijkt uit het aantal wanbetalers van de zorgpremie. Wat dat betreft hoeft Schiedam alleen de buurstad Rotterdam voor te laten gaan. Dat komt omdat daar het gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking lager ligt dan bij ons. Het is een arme stad met rijke, hippe eilanden vol schittering en moderniteit maar daaromheen is het leven niet zo fraai.

Dat geldt net zo goed voor de vele Schiedammers die de zorgpremie niet meer kunnen betalen. Krijgen zij hulp om uit het dal te klimmen? Nee, de overheid duwt ze nog dieper in de modder. De procedures gaan ervan uit dat de wanbetalers van kwade wil zijn. Ze krijgen boetes en worden verplicht een dure strafverzekering te nemen. Dat zal ze leren om hun inkomsten verantwoordelijker uit te geven! In de praktijk gaat het echter om mensen die echt niet meer in staat zijn de eindjes aan elkaar te knopen. Ze moeten kiezen tussen de verzekering, het gas en licht en de huur. Je leert ze echt niet focussen door hun leven duurder te maken. Wat zij nodig hebben is een beter inkomen.

Wij zijn ons van de week als stad op de borst aan het slaan vanwege het geweldige compliment, door de voorzitter van de Nederlandse makelaarsbond gegeven: Schiedam doet het goed. Schiedam durft. Schiedam past zijn bestemmingsplannen aan en vervangt kantoorplannen door woningbouw. En die woningbouw is bestemd voor de op het Stadskantoor dag en nacht aanbeden categorie van de bevolking: jonge dynamische gezinnen met een dubbel inkomen en kinderen dan wel kinderwens. Of jonge lieden die zich op deze weg hebben begeven.

Maar er zijn, zo blijkt nu weer uit dit specifieke voorbeeld, genoeg stadgenoten die onze aandacht ook nodig hebben. Omdat we ze nu, om het op zijn Schiedams te zeggen, een beetje in de stront laten zakken.