Arsène Lupin in Schiedam

COLUMN - Ik zou de Schiedammers niet graag de kost geven die verslaafd zijn aan de Netflix-serie over Arsène Lupin. Deze speelt in onze eigen tijd maar het idee is gebaseerd op een reeks misdaadromans uit de vorige eeuw. De hoofdpersoon was Arsène Lupin, de gentleman-inbreker. Hij begaf zich tiptop gekleed naar de beste hotels, waar hij zich meestal ontfermde over de dure juwelen van de vrouwelijke gasten. De schrijver, Maurice Leblanc, bracht het eerste deel van de reeks in 1905 uit. Er zouden er nog zestien volgen. Omdat Lupin zo’n sympathiek personage is, gunnen de lezers van de romans het kwaad de overwinning. 

Leblanc baseerde zijn held op een werkelijk bestaand persoon, Marius Jacob. Hij was een aanhanger van de beroemde anarchist Pierre-Joseph  Proudhon, bekend om zijn gevleugelde uitspraak: “Eigendom is diefstal”. Jacob ontleende daaraan het recht door inbraak aan de kost te komen. Zo bestreed hij op zijn eigen manier het kapitalisme. Het openkrijgen van brandkasten was zijn specialisme. Ook organiseerde hij een internationaal netwerk van helers. De deelnemers daaraan moesten tien procent van hun winsten overmaken naar anarchistische clubs. Geweld schuwde Jacob. Omdat hij alleen van de rijken stal, werd hij een beetje een volksheld. 

In 1905 kregen ze hem toch te pakken. Jacob werd veroordeeld tot levenslang, uit te dienen op het beruchte Duivelseiland in Frans-Guyana. Daar deed hij zeventien vergeefse ontsnappingspogingen. In 1927 werd Jacob begenadigd na een perscampagne te zijnen gunste. Hij heeft nooit wat gehad aan het feit dat Maurice Leblanc Arsène Lupin op hem baseerde. 

Aan deze Arsène Lupin moest ik denken toen Schiedam24 het bericht plaatste over de diefstal van die goudschat in het Novotel langs de A20. 

Twee heren hadden daar een zakelijke afspraak gemaakt. Het moest allemaal discreet geschieden. Daarom werden de onderhandelingen in een hotelkamer gevoerd. Het ging om de aankoop van gouden munten met een waarde van 100.000 euro, zo meldt ons Schiedam24. De eigenaar werd gevraagd te wachten, terwijl de kopers in een kamer ernaast even de echtheid van de munten gingen controleren. U begrijpt… in deze tijd… geen wantrouwen… elk risico uitsluiten… bij voorbaat excuus… over vijf minuten terug. De heren gingen naar buiten, sloten de deur achter zich. Toen klommen zij door een venster naar buiten en verdwenen met de munten in een snelle wagen.

Tenminste: zo stel ik mij dat voor. Dat het heren waren met een snelle wagen. Gesoigneerd, niets op aan te merken. Heel vertrouwenwekkend. Aan de andere kant: waarom ga jij naar een hotel in een andere stad met een doos vol gouden munten om die aan de man te brengen. Met wat voor geld heb je die munten betaald? Heb je misschien iets te maken met illegale landbouwproducten? Hadden ze je cash beloofd? De heren met hun snelle wagen gingen er waarschijnlijk van uit dat die gouden munten iets met zwart sparen te maken hadden. Daarom vreesden zij geen aangifte bij de politie. Dat is nu blijkbaar toch gebeurd.

Twee heren in een snelle wagen, het Novotel, rijkdommen stelen, die wellicht onder verdachte omstandigheden zijn verkregen…

Arsène Lupin in Schiedam. Mensen wees toch voorzichtig met fishing-mails en al die andere maniertjes waarmee heel integer overkomende lieden ons via de computer proberen lichter te maken. Niet in een hotelkamer maar gewoon bij U thuis.