Belangen van minder opgeleide Schiedammers ondergesneeuwd

SCHIEDAM – Inspraak is een groot goed. Liever meer participatie van de bewoners dan minder, vindt het Sociaal Liberaal Verbond (SLV). Maar participatie kan de sociale ongelijkheid ook vergroten en daarom heeft het SLV schriftelijke vragen gesteld aan burgemeester en wethouders van Schiedam.  

“Mensen die hoger op de maatschappelijke ladder staan laten zich vaker horen”, zegt René Janssen, die samen met Arie van Wingerden het SLV in de Schiedamse gemeenteraad vertegenwoordigt. “Beter opgeleide mensen drukken zich doorgaans beter uit. Ze worden beter begrepen en spelen veelal een actievere rol in de samenleving. Hierdoor kunnen belangen van andere Schiedammers ondersneeuwen.” 

Janssen is benieuwd wat het college van burgemeester en wethouders onderneemt om ook de mening van die Schiedammers op tafel te krijgen. “Gaat het om parkeerbeleid, dan komt heel de wijk naar een inspraakavond”, zegt hij. “Maar gaat het bijvoorbeeld over de herinrichting van het Stadserf, toch een centrale en belangrijke plek in het centrum van de stad, dan krijgt de gemeente onthutsend weinig reacties. Uiteraard wel van Radboud Sinnecker. Deze Schiedammer geeft altijd en overal zijn mening over. Maar ik zou benieuwd zijn hoe de bezoekers van de binnenstad de toekomst van het Stadserf zien en ik vraag het college wat het eraan doet om daar achter te komen.”  

Onlangs las Janssen een studie van een Amsterdamse socioloog die betoogde dat inwonersparticipatie, hoe nuttig en zinvol ook, tot sociale ongelijkheid kan leiden. “Ik ben daarover gaan nadenken. We hebben in Schiedam wel het Pact met de Stad, maar dat komt nog niet goed uit de verf. Ik wil daar het college niet de schuld van geven, want door de Coronamaatregelen is veel in de vertraging geraakt. Maar ik vind wel dat het college moet kunnen aangeven hoe geprobeerd wordt om te achterhalen wat al die mensen vinden die zich nergens mee bemoeien omdat ze denken dat hun mening er toch niet toe doet. We worden toch niet gehoord, denken die mensen. Maar ik wil juist dat we die mensen wel bereiken en horen wat ze te vertellen hebben. En dat het gemeentebestuur dan laat zien dat het er wel wat mee doet.”  

Het zijn vaak dezelfde Schiedammers die reageren op een oproep van de gemeente om je mening kenbaar te maken, constateert Janssen. “Maar de meeste mensen lezen de gemeentepagina’s in het Nieuwe Stadsblad niet. Dus reageren ze niet op zo’n oproep.” 

Een groot deel van de Schiedamse bevolking is laag opgeleid en kampt met taalarmoede. “Die mensen weten zich nooit voor het voetlicht te spelen”, zegt de SLV-fractievoorzitter. “We zien het nu met het project ‘Groenoord van gas los’. Een nipte meerderheid van de Schiedamse gemeenteraad is daar achter gaan staan, maar nu blijkt er vanuit Groenoord veel tegengas te zijn. Hadden we dat niet eerder kunnen weten? Had de gemeente niet serieuzer op zoek moeten gaan naar wat er onder de wijkbewoners van Groenoord leeft?”  

René Janssen vindt dat de gemeente zich te veel verlaat op de wijkondersteuningsteams, de WOT’s, omdat de WOT-medewerkers goed zouden weten wat er in hun wijk leeft. Maar dat is maar beperkt het geval, vindt Janssen. “Het WOT kent de sociale problematiek in een wijk, voor zover er bewoners mee naar het WOT komen. Maar onder huisartsen, op scholen en bij sportverenigingen bestaat waarschijnlijk een groter inzicht in wat er in een wijk leeft, want ze kennen hun leden en hun privésituatie en zorgen. Laat de gemeente daar ook naar op zoek gaan.”  

Het SLV wil dat de gemeente niet alleen afgaat op de insprekers die naar de themabijeenkomsten van Het Stadserf komen of naar het wijkoverleg gaan. Janssen en Van Wingerden vragen of het college het gevaar van sociale ongelijkheid door bewonersparticipatie herkent en wat het eraan doet om die ongelijkheid te voorkomen. 

Vanwege de Coronacrisis en de preventieve maatregelen zijn er geen fysieke bijeenkomsten meer. Er zijn digitale platforms voor in de plaats gekomen (Zoom, MS Teams). Volgens het SLV vergroot dat echter het gevaar van sociale ongelijkheid, omdat participatie daarmee bepaald moeilijker is geworden, zeker voor de grote massa. Janssen wil weten of het college dat beseft. Slotvragen: “Welke maatschappelijke effecten tracht het college met inspraak in zijn algemeenheid te bereiken? Welke gevaren en negatieve effecten worden daarbij geaccepteerd of bestreden?”